بررسی اثرات یادگیری ترکیبی در ارتقای کیفیت تدریس و یادگیری در کلاس درس

در عصر حاضر، تحولات سریع تکنولوژی و تغییر سبک زندگی افراد، نظام های آموزشی را با چالش های جدیدی مواجه کرده است. یکی از رویکردهای نوین در آموزش که به عنوان پاسخی به این چالش ها مطرح شده است، یادگیری ترکیبی است. این روش آموزشی، تلفیقی از آموزش حضوری و مجازی بوده و با بهره گیری از ابزارهای دیجیتال و منابع آنلاین، تجربه ای یادگیری غنی تر و شخصی سازی شده تر را برای دانش آموزان فراهم می آورد. با توجه به اهمیت یادگیری ترکیبی در تحول آموزش و پرورش، پرسش اصلی این پژوهش این است که چگونه یادگیری ترکیبی می تواند در ارتقای کیفیت تدریس و یادگیری مدارس موثر باشد؟ به عبارت دیگر، چه تاثیراتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان، انگیزه یادگیری، تعاملات معلم- دانش آموز و رضایت مندی کلی از فرایند آموزش دارد؟ دانش آموزان امروزه به ابزارهای دیجیتال و روش های یادگیری تعاملی عادت دارند. یادگیری ترکیبی با پاسخ به این نیازها، انگیزه و مشارکت دانش آموزان را افزایش می دهد. در یادگیری ترکیبی، هر دانش آموز با توجه به سبک یادگیری و سرعت خود، می تواند محتوای آموزشی را دریافت کند و به این ترتیب، یادگیری موثرتر و عمیق تر صورت می گیرد. معلمان با استفاده از ابزارهای دیجیتال و منابع آنلاین، می توانند روش های تدریس خود را متنوع تر کرده و جذابیت آموزش را افزایش دهند. یادگیری ترکیبی به دانش آموزان مهارت های ضروری قرن بیست و یکم مانند تفکر انتقادی، حل مسئله، کار گروهی و استفاده از فناوری را آموزش می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، آموزش حضوری ، آموزش مجازی ، کیفیت تدریس ، کیفیت یادگیری ، عملکرد تحصیلی.