الگوی ساختاری اشتیاق تحصیلی دانش اموزان بر اساس هیجان های معلم با نقشواسطه ای امید تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی ساختاری اشتیاق تحصیلی دانش اموزان بر اساس هیجان های معلم با نقش واسطه ای امید تحصیلی بوده است، بنابراین این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل دانش آموزان شهر سیرجان در بهار ۱۴۰۳ بوده است. نمونه پژوهش با استفاده از روش تصادفی ساده و بر اساس جدول کرجسی مورگان به تعداد ۳۲۱ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش حاضر از سه پرسشنامه استاندارد هیجان پذیری در تدریس ویلا ویسنسیو (۲۰۱۰)، اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹۶) استفاده گردید. روایی محتوایی ابزار از طریق بررسی نظر خبرگان، متخصصین و تحلیل عامل تاییدی و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ محاسبه گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و استباطی (ضریب رگرسیون و مدل سازی معادلات ساختاری) در محیط نرم افزارهای spss و SmartPLS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اثر غیر مستقیم هیجان پذیری در تدریس بر اشتیاق تحصیلی به واسطه امید تحصیلی برابر (۰/۶۰۵) شده است و مقدار آماره سوبل در سطح اطمینان ۰/۹۵ معنادار شده است (۰/۰۵>P). بعلاوه یافته ها نشان دادند که امید تحصیلی ۰/۶۳ از واریانس اشتیاق تحصیلی و هیجان پذیری در تدریس ۰/۷۸ از واریانس اشتیاق تحصیلی و ۰/۴۳ از واریانس امید تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کند (۰/۰۵>p). بعلاوه بر اساس یافته های حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری برازش مطلوبی بین ارتباط متغیرهای مدل در این پژوهش وجود داشت (۰/۰۱>P). با توجه به این یافته ها برگزاری کارگاه های آموزشی در زمینه ارتقاء هیجان های تحصیلی معلمان و اشتیاق و امید تحصیلی دانش آموزان پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

هیجان پذیری در تدریس ، اشتیاق تحصیلی ، امید تحصیلی