تحلیل انتقادهای مبتنی بر تئوری اثباتی حسابداری

تئوریی که در سالهای اخیر در ادبیات حسابداری مورد تاکید قرار گرفته، تئوری اثباتی حسابداری است. تئوریی که در پیکشف روابط بین پدیده های مالی به منظور حداکثر کردن منافع و رفاه افرراد ذی نفع می باشد.این تئوری برای اولین بارتوسط واتز و زیمرمن در سالهای ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹ ارائه شد. آنان در تئوری اثباتی خود از مفهومی که ریشه در اثبات گراییعلم اقتصاد دارد (حداکثر کردن منافع و رفاه افراد) بهره برده اند، از طرفری براتوجه به اینکه حتی اقتصاد دانان هرم بررروی اقتصاد اثبراتی توافق ندارند، انتقادات زیادی به تئوری اثباتی حسابداری وارد آمده است (بولاند و گوردان، ۱۹۹۲). اینانتقادات به مشکلات روش تحقیق، فلسفه ی موضوعات علمی و بیشتر از همه به محدودیت های مبنای اقتصاد تئوری اثباتیآنان مربوط میشود. در این مقاله انتقادهایی که به فلسفه ی موضوعات علمی و محدودیت های مبنای اقتصاد تئروری اثباتیآنان مربروط میشود بررسی خواهد شد. با بررسی مقالاتی که تئوری اثباتی را نقد کرده اند مشخص میشود که انتقاداتی کهبر مبنای فلسفه ی علم صورت گرفته چندان کارساز نبوده، ولی انتقاداتی که به محدودیت های تجزیه و تحلیل مبنایتعادلی اقتصاد تاکید می کنند، انتقاداتی معقول بوده که واتز و زیمرمن در پاسخ به آنان ناتوان بوده اند.

کلیدواژه ها:

تئوری اثباتی حسابداری ، مبنای اقتصادی تئوری ، ثباتی و فلسفه ی علم