بررسی روابط تجاری و بازرگانی صفویه با عثمانی و بازرگانان ارمنی در دوران شاه عباس

با به قدرت رسیدن دولت صفویه در طلیعه قرن دهم قمری/شانزدهم میلادی، در نقشه سیاسی مذهبی منطقه تغییرات عمده ایبه وجود آمد. در پی اعلان رسمیت یافتن تشیع، ایران پس از قرن ها استقلال خویش را بازیافت. پژوهش حاضر به روش مرورکتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی روابط تجاری و بازرگانی صفویه با عثمانی و بازرگانان ارمنی در دوران شاهعباس بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که جنگ های مداوم صفویان و عثمانی در نیمه اول حاکمیت صفویان، چالشی جدیدر تبادلات بازرگانی دو کشور ایجاد کرد و روابط رسمی را تا آستانه قطع کامل پیش برد؛ بااینحال با امضای صلحنامه ذهابجنگ های ویران کننده نظامی برای مدتی طولانی متوقف شد و تجارت تاحد مطلوبی تسهیل شد. بااینهمه خوی تجاوزگریعثمانی ها که به علت های مختلف در این دوران فرصت ابراز وجود را از دست داده بود، به زیاده خواهی های سیاسی و بازرگانیتبدیل شد. عثمانی ها همواره از اهرم تجارت برای فشار بر دولت ایران استفاده میکردند. بستن تعرفه های گمرکی سنگین وحق ترانزیت های نامتعارف از نشانه های زیاده خواهی های عثمانی در این روزگار است.

کلیدواژه ها:

بازرگانی ، تجاری ، شاه عباس ، صفوی