واکاوی داستان «امیر حسنک وزیر»از دیدگاه ادبیات کارآگاهی

ادبیات پلیسی از شاخه های محبوب و پرطرفدار ادبیات داستانی در جهان است. داستان کارآگاهی سرشتی جستوجوگرانه دارد و در پی کشف جرم و جنایت است. تمدن صنعتی و گسترش شهرنشینی و مسائل و معضلات آن سبب پیدایش این نوع ادبی شده است. ادگار آلن پو، نویسنده آمریکایی با نوشتن داستان کوتاه «جنایت خیابان مورگ»، داستان پلیسی- کارآگاهی را معرفی کرد. خانم آگاتا کریستی، آفریننده کارآگاهان معروف «هرکول پو آرو» و «خانم مارپل» را ملکه داستان های پلیسی- جنایی خوانده اند. او در پیشروی و به کمال رسیدن داستان های پلیسی نقش موثری داشته است. « کونن دویل خالق ماجراهای شرلوک هلمز، موریس لبلان آفریننده آرسن لوپن و آگاتا کریستی و گراهام گرین و داشیل هامت و ژرژ سیمنون و آرتور سی کلارک» از مشهورترین نویسندگان رمان های پلیسی- معمایی هستند. (میرصادقی، ۱۳۷۶: ۴۵۸). داستان های پلیسی در ایران از اواخر دوره قاجار مورد توجه قرار گرفت. آثاری مانند: پلیس لندن، جاسوس انگلیس، مجادله آرسن لوپن با شرلوک هلمس به فارسی ترجمه شد. آثار پلیسی ترجمه شده، مورد توجه نویسندگان ایرانی قرار گرفت و آن ها را به خلق چنین آثاری برانگیخت. صادق ممقلی، عقاب الموت، یک وجبی ها، پنجه های پوسیده، ازجمله آثار پلیسی هستند که توسط نویسندگان ایرانی تالیف شدند. اگرچه ادبیات کارآگاهی از انواع جدید ادبی به شمار می آید، اما واکاوی پیشینه آن ما را به تمام جنایات و قتل های اتفاق افتاده در طول تاریخ رهنمود می کند. به دلیل جدید بودن این نوع ادبی و حضور کم رنگ آن در ایران پژوهش های فراوانی در این زمینه صورت نگرفته است و فقر پژوهشی در این زمینه احساس می شود. تاریخ بیهقی از آثار ارزشمند نثر فارسی است. این اثرهمچون دیگر آثار بزرگ ادبی تاریخ و زمان ندارد و در هر دوره ای ظرفیت دارد تا مورد پژوهش های جدید قرار بگیرد و نتایج تازه ای در اختیار پژوهشگران قرار دهد. نگارنده در این پژوهش می کوشد داستان حسنک وزیر تاریخ بیهقی را از دیدگاه ادبیات کارآگاهی مورد بررسی قرار دهد.