واکاوی سنت تاریخی جانشینی محمد غزنوی به جای محمود غزنویدر تاریخ بیهقی

تاریخ نویسی دارای پیشینه ای طولانی به قدمت حضور ملت ها بر صفحه ی جغرافیا است. اگر چه مضمون آثار تاریخی در وهله ی اول سرگذشت اقوام، اشخاص، جای ها و حوادث رخ داده در طول مدت معینی است اما شیوه ی انعکاس رویدادهای تاریخی را باید متاثر از فرهنگ غالب در هر دوره دانست. تاریخ بیهقی به لحاظ ادبی، صاحب جایگاهی رفیع است زیرا غالبا از منظر نثر و متون کهن به آن نگریسته شده است؛ این موضوع آن جا که خود بیهقی بر بی-طرفی در نگارش، تصریح داشته، بیشتر نمایان می گردد با این حال، سه گانه ی باقی مانده از آن را عموما مشترک در بین تاریخ و ادبیات ذکر می کنند. بر این اساس، تاریخ بیهقی آینه ی تمام نمای فراز و نشیب های سیاسی - اجتماعی، جنگ ها و خصومت ها، مناسبات درباری، شیوه های زیست نیز آداب و رسوم عامیانه و بوروکرات در دوره ی غزنوی است. هم چنین حاوی بسیاری از آداب و سنن ترکانی است که با تصرف تاج و تخت، افزون بر تقلید و ادامه ی شیوه های پیشین، بانی برخی بدعت ها در مناسبات پادشاهی در ایران و دستگاه خلافت عباسی گشته اند.