واکاوی ظرفیت های نثر داستانی و تاریخی، در تاب آوری متکی بر تصویرسازی ذهنی

تصویرسازی، جزء جدایی ناپذیر روایت های داستانی و تاریخی در قلمرو نثر است. نثر، آن گاه که داستانی و تاریخی است، آمیزه ای از روایت و تصویر است و این، همان فرایندی است که در تصویرسازی ذهنی، به عنوان یک مهارت روانی، در مغز رخ می دهد. تصویرسازی ذهنی که در حقیقت تمرینی ذهنی در راستای کسب مهارت های جدید و نیز توانبخشی است، می تواند به عنوان راهکاری اثربخش در راستای یادگیری و به کاربستن شگردهای تاب آوری به کار آید. در این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی و با اتکا بر نظریات تصویرسازی ذهنی، به بررسی ظرفیت هایی در نثر داستانی و تاریخی می پردازیم که می تواند تاب آوری مخاطبان را افزایش دهد. در حقیقت آثار روایی داستانی و تاریخی در حوزه نثر، با توصیفات دقیق، صحنه پردازی و شخصیت پردازی ، فضای مناسبی برای تصویرسازی ذهنی خواننده ایجاد می کند و از آن جا که کشمکش، عنصر اساسی اغلب روایت های داستانی و تاریخی است، این تصویرسازی ذهنی، می تواند تاب آوری فرد در شرایط دشوار مشابه را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

نثر داستانی ، نثر تاریخی ، تاب آوری ، تصویرسازی ذهنی.