بررسی لایه واژگانی- نحوی سبک تاریخ بیهقی با تکیه بر عبارت های فعلی

عبارت فعلی گونه ای از فعل بر مبنای ساخت آن است که دست کم از سه جزء تشکیل می شود و معنی واحدی دارد. تنها بعضی از دستورنویسان برای این نوع فعل، استقلال قائل شده، نام عبارت فعلی را بر آن گذاشته اند. هدف از این مقاله آن است که پس از بازشناسی عبارت های فعلی به عنوان یکی از گونه های فعل به اعتبار ساخت در زبان فارسی، به بررسی عبارت های فعلی در متن تاریخ بیهقی پرداخته و این نثر ارزشمند و تاریخی کهن را از این دیدگاه بررسی کند. مسئله بنیادی مقاله گونه یابی و بررسی کمی و کیفی عبارت های فعلی در تاریخ بیهقی است که پس از جستجوی نمونه ها به مقایسه آن پرداخته شده است. نتیجه به دست آمده از این تحقیق که به روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه ای انجام شده این است که تاریخ بیهقی به عنوان یکی از متون ارزشمند و تاریخی کهن ادب فارسی از جهت کاربرد عبارت های فعلی، بسیار غنی است و در آن اشکال مختلفی از عبارت های فعلی به چشم می خورد. بیشترین نمونه های کاربرد عبارت های فعلی در این متن، مربوط به عبارت های کنایه ای است که بسیار تکرار شده و گویی جزئی از زبان و سبک بیهقی در لایه ی واژگانی-نحوی سبک شده است.

کلیدواژه ها:

لایه واژگانی- نحوی ، فعل ، ساخت فعل ، عبارت فعلی ، تاریخ بیهقی.