از وقایع نگاری تاریخ انگلستان (قرن هفتم تا یازدهم) تا تاریخ نگاری روایی تاریخ غزنوی: بررسی سبک روایتگری وقایع نامه ها و تاریخ بیهقی

این مقاله با رویکرد بینارشته ای گزیده ای از وقایع نامه های تاریخ انگلستان در بازه زمانی سده هفتم تا یازدهم (موسوم به وقایع نامه انگلو ساکسون: The Anglo-Saxon Chronicle) را با تاریخ نگاری بیهقی، از حیث تفاوت های زبانی-سبکی، فرهنگی و مولفه های روایتگری تاریخی مقایسه تطبیقی می کند. روش شناسی مبتنی بر تحلیل ویژگی های زبانی (ساختارهای نحوی، واژگان، و لحن)، تحلیل تفاوت های فرهنگی و اجتماعی و به ویژه سبک روایتگری (مقایسه نحوه روایت و گزارش تاریخ ها، با تمرکز بر تفاوت های ساختاری و سبک روایت در دو متن تاریخ) خواهد بود. وقایع نامه آنگلوساکسون از جمله از متون وقایع نگاری است که وقایع تاریخی انگلستان را به صورت سالانه ثبت و ضبط کرده اند و منابع مهم برای مطالعه تاریخ قرون وسطی و عصر وایکینگ ها به شمار می آیند. با این حال، در گذار از وقایع نامه های اولیه به متاخر هم زمان با عصر بیهقی، زبان و سبک وقایع نگاری نیز پیچیده تر می شود. نتایج نشان می دهند تاریخ بیهقی روایتی برساخته، و وقایع نامه ها صرفا گزارشی تاریخی هستند.

کلیدواژه ها:

تاریخ نگاری مقایسه ای ، نثر تاریخی ، تحلیل زبانی ، تفاوت های فرهنگی ، روایتگری.