واکاوی داستان حسنک وزیر با تمرکز بر مولفه تاب آوریاز منظر مطالعات فرهنگی

مطالعات فرهنگی رویکردی به نسبت جدید و میان رشته ای است که به مقوله فرهنگ به مثابه نوعی متن و فرایندی درخور مطالعه می پردازد. یکی از مولفه هایی که در این حوزه می توان به واکاوی آن پرداخت، مفهوم تاب آوری است؛ به ویژه زمانی که تاب آوری در این حوزه، ریشه در ساز و کارهای فرهنگی داشته باشد. ماجرای بردار کردن حسنک وزیر و حواشی آن در تاریخ بیهقی، مجالی است برای بررسی دقیق برخی وقایع که نشان از تاب آوری روانی شخصیت حسنک و نیز مادر وی دارد و این تاب آوری ریشه در برخی مولفه های فرهنگی و هویتی آنان دارد. این پژوهش به روش گردآوری کتابخانه ای، با بهره گیری از استدلال های استقرایی و به شیوه تحلیلی توصیفی به بررسی وضعیت دشواری می پردازد که حسنک وزیر دچار آن می شود و جایگاه او را متزلزل می کند. در این بررسی که از منظر مطالعات فرهنگی و با رویکردی میان رشته ای اجرا می شود، به ریشه یابی واکنش های حسنک و مادر او از منظر مطالعات فرهنگی می پردازیم؛ هم حسنک و هم مادر او با اتکا بر رویکرد «تعبیر دیگرگون وقایع» و نیز «تفسیر معنامحور و دینی» با این رویدادهای دشوار رویاروی می شوند و گرچه حسنک جان خود را از دست می دهد، اما مادر او می تواند با تعبیر دیگرگون، تاب آوری خود را حفظ کند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاریخ بیهقی ، حسنک وزیر ، مطالعات فرهنگی