بررسی رابطه بین آموزش کارآفرینی و طرز فکر کارآفرینی کارکنان با نقش میانجی تشویق به کارآفرینی و ویژگی های آموزشی (مورد مطالعه شهرداری بجنورد)

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین آموزش کارآفرینی و طرز فکر کارآفرینی کارکنان با نقش میانجی تشویق به کارآفرینی و ویژگی های آموزشی می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر به منظور انجام مطالعات میدانی شامل کلیه کارکنان شهرداری بجنورد به تعداد ۲۵۰ نفر می باشد. درتحقیق حاضر باتوجه به جدول مورگان (۱۹۷۲) براساس تعداد کل کارکنان تعداد ۱۲۷ نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای ومیدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه برگرفته از مطالعه کیوی و همکاران (۲۰۱۹) استفاده گردید. جهت سنجش اعتبار متغیرها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای پژوهش محاسبه شد. روایی محتوا پرسشنامه توسط استاد راهنما مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل آماری از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و روش مدل ساختاری با نرم افزار PLS استفاده گردید نتایج پژوهش نشان داد بین آموزش کارآفرینی و طرز فکر کارآفرینی کارکنان با نقش میانجی تشویق به کارآفرینی و ویژگی های آموزشی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش کارآفرینی ، طرز فکر کارآفرینی کارکنان ، تشویق به کارآفرینی ، ویژگی های آموزشی