بررسی تطبیقی تکواژ «ال» در زبان عربی و زبان فارسی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 201

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCTK-16-30_005

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1403

چکیده مقاله:

زبان عربی بیش از هر زبان دیگری بر زبان فارسی اثر گذاشته است. در فرایند وامگیری زبان فارسی، برخی از تکواژهای دستوری زبان عربی نیز به فارسی وارد شده است. از جمله این تکواژها، تکواژ «ال» است. بسیاری از صاحب نظران، خصوصا دستوردانان سنتی، بر عدم استفاده از تکواژهای وامگیری شده تاکید کرده اند. اما، دلایل مختلفی وجود دارد که نشان می دهد تکواژ معرفه ساز «ال» عربی که در زبان فارسی جایگیر شده و کاربرد یافته است، تفاوت های شایان توجهی، از لحاظ معنایی و کاربردی، با تکواژ «ال» در زبان عربی دارد. در این پژوهش تکواژ «ال» در دو زبان عربی و فارسی را از منظرهای مختلفی چون واج شناختی، ساخت صرفی، نحوی، معنایی، کاربردشناختی مورد بررسی قرار گرفته و شباهت ها و تفاوت های این دو کاویده شده است. بررسی ها نشان می دهد نقش و مفهوم تکواژ «ال» در دو زبان فارسی و عربی تفاوت بارزی دارد. نقش اصلی تکواژ «ال» در عربی معرفه سازی است درحالی که در فارسی «ال» چنین نقشی ندارد.

نویسندگان

مجید فصیحی هرندی

مربی گروه زبانشناسی همگانی، دانشکده ایرانشناسی، دانشگاه ولیعصر(عج)، رفسنجان، ایران

کوروش صفوی

استاد گروه زبانشناسی همگانی، دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • کتابنامهالف. منابع فارسی. ...
  • احمدی­گیوی، حسن و انوری، حسن. (۱۳۹۱). دستورزبان فارسی. ویرایش چهارم. ...
  • زاهدیفرد، سیفعلی؛ موسوی شجری آمنه.( ۱۳۹۳) «اختلاف معنایی الف ولام ...
  • شقاقی، ویدا. (۱۳۹۱). مبانی صرف. تهران: سازمان مطالعه و تدوین ...
  • صفوی، کوروش. (۱۳۷۴). «واژه‎های قرضی در زبان فارسی». نامه فرهنگ. ...
  • صادقی، علی اشرف. (۱۳۵۳). «درباره ترکیبات «ال» دار عربی در ...
  • طباطبایی، علاءالدین. (۱۳۸۲). اسم و صفت مرکب در زبان فارسی. ...
  • طباطبایی، علاءالدین. (۱۳۸۷). «ترکیب در زبان فارسی». نامه فرهنگستان (۳). ...
  • عزیزمحمدی، فاطمه. (۱۳۸۲). «بررسی برخی فرایندهای رایج قرض گیری در ...
  • علیزاده، علی. (۱۳۸۲). «پدیده قرض گیری در زبان». نشریه میان ...
  • فرشیدورد، خسرو. (۱۳۶۷). مسئله درست و غلط، نگارش و پژوهش ...
  • فرشیدورد، خسرو. (۱۳۵۸). عربی در فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.. ...
  • قاسمی، حسین؛ ستاری، مریم. (۱۳۸۹). «مهم­ترین عوامل و دوره­های ورود ...
  • مجد، امید. (۱۳۹۰). «دو تحلیل تازه از ساختمان صفات در ...
  • معین، محمد. (۱۳۷۸). فرهنگ معین. تهران: انتشارات امیرکبیر.. ...
  • منوچهری دامغانی، احمدبن قوس.(۱۳۹۰). دیوان. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: ...
  • ناتل خانلری، پرویز. (۱۳۸۸). دستور تاریخی زبان فارسی. چاپ هفتم. ...
  • یزدان زاده، ثوبیه. (۱۳۹۰). بررسی املایی، معنایی و بسامدی کلمات ...
  • ب: منابع عربی ...
  • ابن عقیل، عبدالله بن عبدالرحمن. (۱۴۰۰ ه.ق). شرح ابن عقیل ...
  • الغلایینی، مصطفی. (۱۴۱۴ ه.ق/ ۱۹۹۳ م). جامع الدروس العربیه. بیروت. ...
  • حسن المتوفی. عباس. (۱۳۹۸). النحو الوافی. مصر. دارالمعارف. الطبعه الخامسه ...
  • ج: منابع لاتین. ...
  • Faruk, Abu-chacra. (۲۰۱۷). Arabic, An Essential Grammar. Routledge. London.. ...
  • Paul, Hermann. (۱۸۹۱). Principles of the history oflanguage. London. New ...
  • Seifart, Frank. (۲۰۱۵). Direct and indirect affix borrowing. Language ۹۱(۳). ...
  • Winford, Donald. (۲۰۰۵). Contact-induced changes. Classification and processes. Diachronica ۲۲.۳۷۳-۴۲۷ ...
  • نمایش کامل مراجع