پیش بینی عوامل فردی و اجتماعی موثر بر گرایش جوانان به خشونت (مورد مطالعه: جوانان شهر تهران)

تحقیق حاضر درصدد پیش بینی عوامل فردی و اجتماعی موثر بر گرایش جوانان به خشونت (مورد مطالعه: جوانان شهر تهران) بوده است. با کاربرد روش پیمایشی، داده های تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته از روی ۳۸۴ نفر از جوانان شهر تهران که با استفاده از فرمول برآورد حجم نمونه کوکران و نیز روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند؛ گردآوری گردید. جهت اعتبار سنجی ابزار از اعتبار محتوایی صوری کیفی و برای پایایی سنجی ابزار از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ در دو بخش تحلیل توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته های تحلیل توصیفی نشان داد که میانگین شاخص کل متغیر گرایش جوانان به خشونت با میانگین ۴۰۳/۴۹ (و خط برش ۵۷) بیانگر آن است که میزان خشونت جوانان پایین تر از سطح متوسط می باشد. علاوه بر آن، یافته های تحقیق در بخش تحلیل رگرسیونی چند متغیره نشان داد که که از میان چهار متغیر مستقل وارد شده در معادله رگرسیونی، تمامی آنها از تاثیرگذاری معناداری بر متغیر وابسته گرایش به خشونت جوانان شهر تهران برخوردار بوده و در مجموع ۴۱ درصد (براساس ضریب تعیین واقعی) از واریانس متغیر وابسته را تبیین و پیش بینی کرده اند. در نهایت در ذیل تحلیل مسیر نشان داده شده است که مدل علی تحلیلی- تجربی گرایش به خشونت جوانان شهر تهران از برازش و همانندی لازم با مدل نظری برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

گرایش به خشونت ، احساس آنومی ، یادگیری خشونت ، احساس محرومیت نسبی ، درک عدالت اجتماعی ، جوانان.