بهینه سازی عملکرد میدان های ترافیکی توسط شبیه سازی سناریوهای مختلف افزودن چراغ راهنمایی (مطالعه موردی: میدان ولیعصر و فردوسی تهران)

در میدان ها با حجم ترافیک زیاد، کنترل عملکرد میدان بوسیله قوانین حق تقدم منجر به ایجاد صف، کاهش ظرفیت و افزایش زمان تاخیر در میدان خواهد شد. نظریه کنترل میدان به وسیله چراغ های راهنمایی به ویژه در ساعات اوج ترافیک می تواند به عنوان یک اقدام متقابل برای حل این مشکل، مناسب باشد. در این مورد، تعیین نوع کنترل و تنظیمات فازبندی و زمان بندی چراغ راهنمایی و همچنین تعریف الگویی در رابطه با قرارگیری چراغ راهنمایی در میدان به منظور انتخاب بهترین گزینه عملکرد چراغ راهنمایی در آن و دستیابی به نتایج بهینه، یکی از مشکلاتی است که مهندسان ترافیک به هنگام تجهیز میدان با چراغ های راهنمایی با آن روبه رو هستند. در این پایان نامه، جهت ارزیابی عملکرد چراغ راهنمایی در میدان هایی با نرخ جریان زیاد و به منظور یافتن سناریو مناسب استفاده از چراغ راهنمایی با هدف بهبود شرایط میدان، میدان ولیعصر تهران به عنوان مطالعه موردی و میدان فردوسی به عنوان مدل اعتبارسنجی در نرم افزار AIMSUN ، شبیه سازی شده اند. با توجه به نتایج بدست آمده برای میدان ولیعصر شامل ۳۲ درصد کاهش زمان تاخیر، ۱۷ درصدکاهش چگالی، ۱۳ درصد افزایش جریان، ۴۸ درصد افزایش سرعت و ۱۷ درصد کاهش زمان کل سفر، به هنگام قرار دادن چراغ راهنمایی در سناریوی بهینه آن می توان این طور بیان کرد که استفاده از چراغ های راهنمایی در میدان هایی با حجم ترافیک بالا، گزینه مناسبی به منظور دستیابی به عبور جریان ترافیک بیشتر و تاخیرهای کمتر است.

کلیدواژه ها:

میدان ترافیکی ، چراغ های راهنمایی ، تاخیر تقاطع ، شبیه سازی ترافیکی ، Aimsun