تبیین استراتژی های کار آمد به منظور ساماندهی آسیب پذیری شبکه حمل و نقل نواحی شهری در برابر زلزله (میدان تحقیق: ناحیه ۲ منطقه ۱۶ شهر تهران)

شبکه های جاده ای به عنوان ستون فقرات سیستم های حمل و نقل تلقی می شوند که نقش مهمی در شکوفایی اجتماعی و اقتصادی جوامع دارند. به همین دلیل، توسعه شبکه های جاده ای با نرخ تاب آوری بالاتر برای عملکرد عادی در هنگام وقوع زلزله بسیار مهم است. نمی توان آسیب های ناشی از زلزله به شبکه های جاده ای را به طور دقیق پیش بینی کرد زیرا عوامل مختلفی مانند: سن ، وضعیت ساختمان ها، تراکم جمعیت و در دسترس نبودن منابع برای کاهش خطر است. ناحیه ۲ منطقه ۱۶ شهر تهران در واقع همان محله نازی آباد می باشد و در زمره قدیمی ترین بافت های شهر تهران می باشد که در جنوب شهر واقع شده است. هدف اصلی این پژوهش این است که با تحلیل اطلاعات اسنادی- میدانی و با استفاده از shapefile محدوده مورد مطالعه در نرم افزار ArcGIS۱۰.۳ و با کمک تکنیک SWOT و ماتریس IE به تدوین استراتژی های حمل و نقل ناحیه۲ منطقه ۱۶شهر تهران بپردازد. اولویت بندی استراتژی ها با استفاده از ماتریس QSPM انجام شده است. یافته ها و نتایج پژوهش حاکی از آن است که به دلیل تمرکز کاربرهای تجاری و جاذب سفر در مرکز ناحیه و میزان فرسودگی، ریز دانگی بالای قطعات، نفوذپذیری پایین شبکه معابر باعث افزایش آسیب پذیری شبکه معابر در شرایط بحرانی شده است.. استراتژی منتخب بر اساس بیش ترین امتیازات شامل: بهسازی و نوسازی بافت کالبدی ناحیه از جمله: تجمیع قطعات و مقاوم سازی بافت های فرسوده و اعمال ضوابط تراکم و ارتفاع ساختمانی و جمعیتی به منظور کاهش میزان آسیب پذیری در شرایط بحرانی می باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، شبکه های جاده ای ، زلزله ، ناحیه ۲ منطقه ۱۶ شهر تهران