اهداف گزارشگری پایداری و نقش حسابداری سبز و حسابداری آبی در توسعه آن

محصول سیستم حسابداری که در قالب صورت های مالی گزارش می شود، به سرمایه گذاران در فرآیند تصمیم گیری کمک وافری نمی کند، زیرا سرمایه گذاران برای اتخاذ تصمیم های سودمند علاوه بر اطلاعات مالی به اطلاعات غیر مالی نیز نیاز دارند. مقاله حاضر درک مفهومی جامعی از حسابداری سبز و حسابداری آبی و نقش آن ها در توسعه گزارشگری پایداری ارائه می دهد. روش مورد استفاده در مطالعه حاضر، روش کیفی با رویکرد تفسیری است. داده های مطالعه از طریق مرور ادبیات جمع آوری شده است. نتایج مطالعه درک جدیدی از حسابداری زیست محیطی ارائه می کند و علاوه بر اطلاعات مالی، اطلاعات غیر مالی را نیز شامل می شود. با توجه به افزایش سطح آگاهی گروه های مختلف ذینفعان و توجه به معیارهای غیرمالی در کنار معیارهای مالی، حسابداری سنتی جوابگوی نیاز ذینفعان نمی باشد. از جمله مواردی که نیاز مبرم برای تغییر در سیستم حسابداری سنتی و متعارف را نشان می دهد توجه به آسیب های زیست محیطی و اکوسیستم دریایی است. نتایج مطالعه حاضر، نشانگر پیامدهای توسعه حسابداری زیست محیطی بر حرفه حسابداری است و نوعی از افشا در گزارشگری مالی را توصیه می کند که سرمایه گذاران بتوانند در تصمیمات خود، سلامت محیط زیست را نیز مدنظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

حسابداری آبی ، گزارشگری پایداری ، حسابداری سبز ، حسابداری زیست محیطی ، توسعه پایدار.