تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس، اضطراب اجتماعی و افکار خودکشی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس، اضطراب اجتماعی و افکار خودکشی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی در قالب پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری متشکل از کلیه دانشجویان زن و مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. تعداد نمونه های پژوهش ۳۰ نفر بودند که به روش نمونه-گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار داده شدند، و به پرسش-نامه های استرس کادزلا (۱۹۹۴)، اضطراب اجتماعی کانور (۲۰۰۰) و افکار خودکشی بک (۲۰۰۰) پاسخ دادند. همچنین گروه آزمایش به مدت ۷ جلسه هفتگی و زمان ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت، و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند-متغیره تجزیه و تحلیل شدند. در نتیجه بر اساس یافته ها استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر بر استرس، اضطراب اجتماعی و افکار خودکشی دانشجویان موثر است.

کلیدواژه ها:

استرس ، اضطراب اجتماعی ، افکار خودکشی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد