گروه جامعه شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

هدف این مقاله بررسی و طراحی مدل مطلوب حکمرانی سرمایه اجتماعی در شکل گیری توسعه پایدار استان هرمزگان می باشد. روش پژوهش ازنظر هدف توسعه ای و ازنظر نوع داده کیفی با رویکرد اکتشافی و تحلیل مضامین است. جامعه مشارکت کنندگان شامل خبرگان دانشگاهی، سیاست گذاران، مدیران و برنامه­ریزان استان هرمزگان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و اصل اشباع نظری به ۱۱ نفر بود. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد که با استفاده از تحلیل مضمون در نرم افزار MAXQDA  تحلیل شد. در تحلیل داده های حاصل از مصاحبه مشخص شد که در حوزه عوامل علی ۲۸ کد باز در چهار کد محوری «مشارکت اجتماعی، تاسیسات و تجهیزات زیر بنایی شهری، مشارکت اجتماعی در ایجاد انسجام اجتماعی و باز سازمان دهی اجتماعی» طبقه بندی شد. در حوزه عوامل زمینه ای نیز ۴۹ کد باز با کدهای محوری شامل نقش دولت در توسعه پایدار، ظرفیت استان، وضعیت کالبدی استان و نقش سازمان های خدمات رسان شهری مانند شهرداری و شورای شهر شناسایی شد. راهبرهای شناسایی شده شامل همبستگی اجتماعی، پرهیز از تصدی گری بخش های مختلف اقتصادی، واگذاری فعالیت های مربوطه به نهادهای، مردمی برای جلب مشارکت آن ها در فعالیت ها تشویق و تقویت تشکیل نهادهای مدنی و پیامدهای آن نیز شامل ارتقای شاخص توسعه انسانی و عدالت بین نسلی، حکمرانی خوب بر اساس تعهد اجتماعی، رشد و توسعه همه جانبه استان و تسهیل انباشت و جذب سرمایه مالی و اجتماعی کد گذاری شدند. عوامل محوری نیز شامل حکمروایی خوب، توسعه پایدار همه جانبه و سرمایه اجتماعی» معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، توسعه پایدار ، حکمرانی ، سرمایه اجتماعی ، استان هرمزگان