مصارف سنتی گیاه مرتعی کنگر در فرهنگ روستای شمس آباد، شهرستان شهرکرد

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BSRIIT-2-1_009

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1403

چکیده مقاله:

دانش سنتی و محلی، بومیان را نسل به نسل قادر به تامین نیازمندی های خود از منابع طبیعی کرده است بدون آن که اصل منابع را از بین ببرند. افراد بومی به خوبی از شرایط بوم شناختی منطقه شان آگاه اند و این مهم برای کمک به دانش رسمی متخصصان برای حفاظت و مدیریت مراتع، ضروری است. روستای شمس آباد در استان چهارمحال و بختیاری از تنوع بالای گیاهان مرتعی برخوردار است. یکی از مهم ترین گیاهانی که به صورت سنتی مورد توجه اهالی این روستا قرارگرفته است، گیاه کنگر است که به صورت خودرو در منطقه رشد می کند. مردم محلی از این گیاه در مراحل اولیه رشد، برای مصارف خوراکی و در زمانی که به بار می نشیند، به صورت خشک شده برای علوفه ی دام ها استفاده می کنند. در این مطالعه مروری، از پایگاه های اطلاعاتیCivilica ، Google Scholar، SID وکلید واژه های دانش سنتی، گیاهان مرتعی، گیاه کنگر، اطلاعات افراد بومی به علاوه اطلاعات تجربی برخی افراد بومی و محلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

آرزو نجفی

دانشگاه شهرکرد