بررسی نقش والدین و آموزگاران در ایجاد اعتماد به نفس دانش آموزان دوره ابتدایی

اعتماد به نفس یکی از مولفه های اساسی در رشد شخصیت و عملکرد دانش آموزان است که نقش تعیین کننده ای در موفقیت تحصیلی و اجتماعی آن ها دارد. کودکان در سنین ابتدایی نیازمند پایه گذاری باورهای مثبت درباره ی خود و توانایی هایشان هستند. والدین و مدرسه، به عنوان دو نهاد مهم اجتماعی و تربیتی، در شکل دهی اعتماد به نفس کودکان نقشی بی بدیل دارند. والدین با شیوه های تربیتی خود و آموزگاران با رویکردهای آموزشی و تعاملات مثبت، می توانند بستر مناسبی برای رشد اعتماد به نفس دانش آموزان فراهم آورند. در سال های اخیر، توجه به نقش والدین و آموزگاران در رشد روانی و عاطفی دانش آموزان افزایش یافته است. با این حال، هنوز شکاف هایی در شناخت اثرات مستقیم و غیرمستقیم والدین و آموزگاران بر اعتماد به نفس دانش آموزان وجود دارد. عدم تعامل صحیح و حمایت لازم از سوی والدین و آموزگاران می تواند منجر به مشکلاتی مانند کاهش اعتماد به نفس و افت تحصیلی شود. اعتماد به نفس یکی از عوامل کلیدی برای موفقیت تحصیلی و زندگی اجتماعی دانش آموزان است. تحقیقات نشان می دهد کودکانی که اعتماد به نفس بالایی دارند، در مواجهه با چالش ها موفق تر عمل می کنند و در تعاملات اجتماعی خود نیز بهتر ظاهر می شوند. بنابراین، شناخت و تقویت نقش والدین و آموزگاران در ایجاد اعتماد به نفس، می تواند تاثیر عمیقی در رشد شخصیتی و توانمندی های فردی دانش آموزان داشته باشد. این پژوهش با شناسایی عوامل موثر و ارائه راهکارهای عملی، به ایجاد بسترهای لازم برای پرورش نسلی خودباور و توانمند کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، والدین ، آموزگاران ، دوره ابتدایی ، تربیت ، آموزش.