حقوق، پساانسانگرایی و فناوری : تحلیل تطبیقی نظریات یورگن هابرماس، فرانسیس فوکویاما و برونو لاتور

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 116

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPHL01_074

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: با پیشرفت فناوری های نوین ، به ویژه در حوزههای زیست فناوری ، هوش مصنوعی و رباتیک ، مرزهای سنتی میان انسان و تکنولوژی به چالش کشیده شدهاند. این تحولات نه تنها به بازتعریف مفاهیم اخلاقی و فلسفی درباره انسانیت منجر شدهاند، بلکه پیامدهای مهمی برای حقوق و عدالت اجتماعی نیز به همراه داشته اند. مقاله حاضر به بررسی تطبیقی نظریات یورگن هابرماس، فرانسیس فوکویاما و برونو لاتور می پردازد تا به تحلیل چگونگی مواجهه حقوق با مسائل پساانسانگرایی و فناوری بپردازد. هدف این مقاله تبیین تاثیر فناوری های نوین بر حقوق فردی و اجتماعی و ارزیابی دیدگاههای متنوع این سه متفکر معاصر است .روشها: در این مقاله از روش تحلیلی -تطبیقی استفاده شده است . ابتدا نظریات هابرماس در زمینه اخلاق گفت وگویی و نگرانی های او از پیامدهای اخلاقی زیست فناوری بررسی می شود. سپس دیدگاه های فوکویاما درباره حفظ انسانیت و چالش های پیش روی حقوق بشر در عصر پساانسانگرایی تحلیل می شود. در ادامه ، نظریه برونو لاتور درباره رابطه انسان و تکنولوژی و چگونگی تعامل نظامهای حقوقی با شبکه های پیچیده انسانی -غیربشری بررسی می شود.مقایسه تطبیقی این دیدگاهها به فهم تاثیرات حقوقی و فلسفی این مسائل کمک می کند.یافته ها: تحلیل ها نشان می دهند که هابرماس با تاکید بر جنبه های اخلاقی و ارزشهای مشترک انسانی ، بر لزوم محدودسازی فناوری های زیستی تاکید دارد، در حالی که فوکویاما نگران است که این فناوری ها به تضعیف حقوق بشر و فروپاشی اخلاق جهانی منجر شوند. از سوی دیگر، لاتور با رویکردی شبکه ای ، تعاملات انسان و تکنولوژی را غیرقابل تفکیک می داند و معتقد است که حقوق باید به نحوی بازتعریف شود که این رابطه متقابل را در بر بگیرد. این تفاوتها نشاندهنده پیچیدگی های حقوقی در مواجهه با پساانسانگرایی و فناوری های نوظهور است .نتیجه گیری : نتایج این پژوهش نشان می دهد که هرچند هابرماس و فوکویاما بر حفظ مرزهای انسانیت در برابر فناوری های نوین تاکید می کنند، دیدگاه لاتور فرصت هایی برای بازتعریف حقوق و قوانین در دنیایی پساانسانگرا ارائه می دهد. با توجه به این دیدگاه ها، نظامهای حقوقی باید ضمن حفظ ارزشهای انسانی ، به نحوی تحول یابند که قادر به تطبیق با تغییرات ناشی از فناوری های نوین باشند.

نویسندگان

شایان حاضری

کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

سامان حاضری

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.