روش های تولید بیوچار با استفاده از زیست توده و کاربرد آن در بهبود وضعیت خاک

حاصلخیزی پایین خاک یک مشکل رایج در بسیاری از مناطق در سراسر جهان است که می توان با استفاده از بیوچار در آینده بر آن غلبه کرد. علاقه به تولید بیوچار از ضایعات آلی در سال های اخیر به دلیل کاربرد وسیع و در دسترس بودن تولید آن در حال افزایش است. روش های تولید بیوچار به طور مداوم برای بهبود نرخ و کیفیت تولید به روز می شوند. اگرچه روش های متعددی در سال های گذشته گزارش شده اند اما طبقه بندی سامان یافته آن هنوز موردبررسی قرار نگرفته است. بر اساس پیشرفت فن های مورداستفاده برای تولید بیوچار و اصلاح روش های مرسوم، روش های اصلی تولید بیوچار به دودسته اصلی دسته بندی شد. در رویکرد سنتی، روش های قدیمی و فن های پیرولیز مرسوم گنجانده شده اند، درحالی که در رویکردهای مدرن چندین فناوری پیشرفته مانند گازسازی، تروفکشن، کربن سازی هیدروترمال، همراه با روش های سنتی اصلاح شده وجود دارد (پیرولیز فلاش، پیرولیز خلا و پیرولیز مایکروویو) شامل می شوند. علاوه بر این، بررسی سامانمند برای ارزیابی زیست توده کشاورزی به عنوان مواد اولیه با پتانسیل بالا برای تولید بیوچار در نظر گرفته شد. خواص بیوچار و کاربردهای آن به شدت تحت تاثیر نحوه تهیه و نوع ماده اولیه مصرفی است. علاوه بر این، کیفیت و کارایی بیوچار برای تاثیر بر کیفیت خاک و رشد گیاه بسته به شرایط آزمایشی مانند دمای پیرولیز، مواد اولیه، سن بیوچار تولیدشده و غیره بسیار متفاوت است. مشاهده شد که مواد اولیه حاوی سلولز بالا در بهبود خواص کلی بیوچار، ازجمله افزایش عملکرد جذب و حفظ مواد مغذی مفید است

کلیدواژه ها:

بیوچار ، پیرولیز ، زیست توده ، ضایعات کشاورزی