آموزش تلفیقی(حضوری_آنلاین) و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان
سال انتشار:  1403
نوع سند:  مقاله کنفرانسی
زبان:  فارسی
مشاهده:  136
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
 - من نویسنده این مقاله هستم
 
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_855
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1403
چکیده مقاله:
آموزش تلفیقی، که ترکیبی از روش های حضوری و آنلاین است، به عنوان رویکردی نوین در نظام های آموزشی مدرن مورد توجه قرار گرفته و فرصت های جدیدی را برای بهبود یادگیری دانش آموزان فراهم کرده است. این روش، از طریق ترکیب مزایای آموزش حضوری و آموزش مجازی، محیطی پویا و انعطاف پذیر ایجاد می کند که به دانش آموزان اجازه می دهد تا با سرعت و سبک یادگیری خود به یادگیری بپردازند. در این پژوهش، به بررسی تاثیر آموزش تلفیقی بر یادگیری دانش آموزان و مقایسه آن با روش های آموزشی سنتی پرداخته شده است.آموزش حضوری به دانش آموزان امکان برقراری ارتباط مستقیم با معلمان و همکلاسی ها را می دهد و از این طریق، تعامل اجتماعی و پشتیبانی روانی را تقویت می کند. از سوی دیگر، آموزش آنلاین با ارائه منابع یادگیری دیجیتال و امکان دسترسی به محتوای آموزشی در هر زمان و مکان، استقلال و خودمدیریتی دانش آموزان را افزایش می دهد. در آموزش تلفیقی، این دو نوع یادگیری به صورت هماهنگ و مکمل یکدیگر عمل می کنند و با ایجاد تعادل بین تعامل حضوری و استقلال آنلاین، تجربه یادگیری بهینه ای را فراهم می آورند.مطالعات انجام شده نشان می دهند که آموزش تلفیقی می تواند موجب افزایش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری شود. این روش، با ارائه فرصت های متنوع یادگیری و توانایی تطبیق با نیازها و سبک های مختلف یادگیری، موجب می شود دانش آموزان از فرآیند یادگیری لذت ببرند و مطالب را به شکل عمیق تری درک کنند. همچنین، استفاده از تکنولوژی های آموزشی و ابزارهای دیجیتال در آموزش تلفیقی، به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت های فناوری اطلاعات و ارتباطات را کسب کرده و به نیازهای دنیای دیجیتال پاسخ دهند.نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش تلفیقی، به ویژه در مقاطع متوسطه، تاثیر مثبتی بر عملکرد تحصیلی و یادگیری پایدار دانش آموزان دارد. این نوع آموزش به دانش آموزان اجازه می دهد تا به یادگیری شخصی سازی شده دست یابند و مطالب درسی را با سرعت و عمق بیشتری فراگیرند. با این حال، موفقیت این رویکرد نیازمند برنامه ریزی دقیق، زیرساخت های مناسب و آموزش کافی معلمان است تا بتوانند به بهترین شکل ممکن از این روش استفاده کنند.در نهایت، این مقاله به معلمان و سیاست گذاران آموزشی پیشنهاد می دهد که برای بهره برداری بهینه از آموزش تلفیقی، برنامه های آموزشی منعطف و منابع مناسب را فراهم کنند و دانش آموزان را برای یادگیری مستقل و تعامل موثر آماده سازند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحیده جهانی
کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد یادگار امام خمینی( ره)
رفیده تقی پور
کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آیت الله آملی
آرزو محمودی
کارشناسی ریاضیات و کاربردها دانشگاه پیام نور شهر ری
ژاله یوسفزاده
کارشناسی گرافیک دانشگاه علمی کاربردی واحد یک لرستان