بررسی استعاره های مفهومی در روایت های نویسندگان زن از دفاع مقدس (مطالعه موردی کتاب های نورالدین پسر ایران، لشکر خوبان، دا، دختر شینا)

ماهیت رویکردهای شناختی به مساله زبان و ادبیات، از دو دهه گذشته به این طرف تغییر کرده و نویسندگان ما به تبع آن کارکرد متفاوتی برای استعاره قائل شده اند که بر اساس آن، استعاره دیگر به منزله یک صنعت ادبی یا یکی از صور خیال نیست، بلکه در نظام شناختی بشر، یک فرایندی فعال به حساب می آید. اهمیت استعاره دیگر منوط به کاربرد کلمه، عبارت یا جمله نیست؛ بلکه هر استعاره ای یک مدل فرهنگی در ذهن به وجود می آورد که زنجیره رفتاری بر اساس آن طراحی می شود. بر اساس این دیدگاه، استعاره شناختی یا مفهومی بر اساس نیاز بشر به درک و بازنمایی پدیده ها و با تکیه بر ساخت واژه ها و اطلاعات قبلی ساخته می شود و در جریان تفکر، نقش مهمی ایفا می کند. بنابراین، تعاریف، استخراج و بررسی این نوع استعاره ها از هر متنی باعث می شود که برداشت ما از جهان ذهنی گوینده، دقت و عمق یابد. نویسنده در این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانه ای به بررسی استعاره های مفهومی در روایت های نویسندگان زن از دفاع مقدس (مطالعه موردی کتاب های نورالدین پسر ایران، لشکر خوبان، دا، دختر شینا) پرداخته است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که در آثار دفاع مقدس، انواع استعاره های مفهومی با حوزه های مبدا و نگاشت های مشخص به کار رفته است که قدرت تخیل و عیار تفکر ذهنی نویسندگان این گونه آثار را مشخص می کند. همچنین نویسنده درصدد پاسخگویی به این پرسش هاست که چگونه می-توان، تفاوت مفهوم سازی های زنانه از جنگ را در قالب نظریه استعاره مفهومی و طرح واره ها بررسی کرد؟ و در شکل گیری استعاره های مفهومی در روایت های زنانه از چه حوزه های مبدا استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

استعاره های مفهومی ، طرح واره های فرهنگی ، روایت زنانه ، دفاع مقدس