تاثیر فناوری واقعیت افزوده بر بهبود فرآیند آموزش و یادگیری دانشجویان (مطالعه موردی : درس کارگاه شبکه )

در سالهای اخیر، پیشرفت های چشمگیر در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، منجر به تغییرات بنیادین در روشهای آموزشی شدهاست . از میان فناوری های نوظهور، واقعیت افزوده به دلیل توانایی های منحصر به فرد خود در تغییر روشهای سنتی آموزش، توجه چشمگیری را به خود جلب کردهاست . این فناوری ، دنیای واقعی را با اطلاعات دیجیتال و اشیاء مجازی ترکیب نموده و برای دانشجویان محیطی تعاملی برای یادگیری موثرتر فراهم می کند. استفاده از فناوری واقعیت افزوده در آموزش مزایای بسیاری دارد. این ابزار می تواند فرصت های بی نظیری در ارتقاء فرآیند یادگیری فراهم کند. تعامل بالا، یادگیری تجسمی و محیط یادگیری جذاب ازجمله این فرصتها است ، ازسوی دیگرمحدودیت های فنی و هزینه های اجرای این فناوری می تواند ازچالشهای مهم محسوبگرددکه ممکن است مانع استفاده گسترده در برخی موارد شود. در این مقاله ، ضمن بررسی مزایا و معایب استفاده از این فناوری در آموزش دانشجویان، تاثیرات مثبت واقعیت افزوده بر فرآیند یادگیری دانشجویان در درس کارگاه شبکه مورد بررسی قرارگرفته است . برای ارزیابی تاثیر واقعیت افزوده درآموزش دانشجویان، ازیک نمونه گیری تصادفی کنترلشده استفاده شده است . دانشجویان به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند و هرگروه به ترتیب با محتواهای معمولی و با واقعیت افزوده آموزش داده شدند و سپس با استفاده از پرسش نامه ها و ابزارهای ارزیابی مختلف ، نتایج عملکرد و درک دانشجویان در هرحالت ثبت گردید. نتایج نشان داد که گروهی از دانشجویان که برای فراگیری از واقعیت افزوده استفادهکردند در درک مفاهیم علمی موفق تر بوده اند و پیشرفت تحصیلی بهتری نسبت به سایردانشجویان داشته اند.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده ، آموزش تعاملی ، فناوری آموزشی ، توسعه مهارتهای فنی