سرکه ی چوب و کاربرد آن در کشاورزی و مدیریت آفات و بیماری های گیاهی

هم اکنون استفاده از سموم شیمیایی، یک سازوکار رایج برای مهار آفات و بیماری های گیاهی و دفع علف های هرز است.اگرچه استفاده از این مواد نسبت به سموم زیس تی عموما عملکرد بالاتری دارد و موجب مهار بهتر بیماری های گیاهیمی شود، اما اثرات منفی روی محیط زیست و آشیان های بوم شناختی دارد، تهدیدی برای تنوع زیستی است و همچنین رویسلامتی خاک، آب و انسان اثرات مخرب دارد. بنابراین استفاده از روش های مهار زیستی ایمن، کارا و سازگار با محیطزیست می تواند بسیاری از این مشکلات و همچنین مشکلاتی مانند باقیمانده ی سموم و ایجاد مقاومت در برابر بیمارگرها وآفات را حل کند. یکی از مواردی که در سال های اخیر به عنوان یک ماده ی طبیعی در مهار آفات و بیماری های گ یاهیمورد توجه روزافزون بوده است، سرکه ی چوب می باشد. سالیانه ۲۰ میلیون تن زیست توده ی لیگنوسلولزی در سراسر جهانتولید می شود که بیشترین آن مربوط به ضایعات کشاورزی و جنگلداری کشورهای مهم از لحاظ کشاورزی مانند چین،برزیل، هند و استرال یا است. به دست آمدن سرکه ی چوب در طول سوختن زغال چوب ، استفاده ی کامل از منابع طبیعی رافراهم می کند و ضایعات کشاورزی را به سمت تولید محصولی ارزشمند پیش می برد که می تواند در مدیریت آفات وبیماری های گیاهی نقش مهمی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اسید پیرولیگنئوس ، مهار زیستی ، تنش محیطی ، پیرولیز زیست توده ، ضایعات کشاورزی