ایجاد مدل اجزای محدود برای بررسی ضخامت استخوان مندیبل در ایجاد و گسترش ترک و مهار آن توسط مینی پلیت های تثبیت کننده

ناحیه تحتانی فک یکی از مستعدترین مکان ها در شکستگی های کامی است و امروزه استفاده مستقیم از مینی پلیت ها برای تثبیت باز این عارضه مرسوم است. کاهش ضخامت مندیبل می تواند آن قدر ادامه یابد که استخوان توانایی مقاومت دربرابر نیروهای عضلانی فک و جویدن عادی را نیابد و موجب ایجاد ترک و نهایتا شکست در استخوان شود. با توجه به رفتار بیومکانیکی پیچیده فک پایین، برای تحلیل چنین ناسازگاری هایی روش تحلیل اجزای محدود موثر است. در این مطالعه ابتدا با استفاده از اسکن دقیق هندسه استخوان فک در افراد مختلف، یک مدل سه بعدی ایجاد کرده و سپس با استفاده از تحلیل اجزای محدود به کمک نرم افزار آباکوس توزیع تنش را در شرایطی که از مینی پلیت برای تثبیت و ترمیم شکستگی استفاده می شود محاسبه می کنیم. بر اساس نتایج به دست آمده از مدل های اجزای محدود مشاهده شد تنش بر روی مینی پلیت در نواحی جاگذاری پیچ ها افزایش داشته و در هنگام استفاده از پیچ های فقل شونده (با توجه به ارتباط سخت پیچ و بدنه پلیت) تنش از روی بدنه پیچ ها کم شده و در بنده ی مینی پلیت افزایش یافته است.