مطالعه تردید انتخاب تخصص بالینی در دانشجویان پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی کشور:۱۴۰۲

مقدمه: تردید در انتخاب تخصص پزشکی یکی از چالش های تصمیم گیری دانشجویان پزشکی سراسر کشور می باشد، به همین منظور این مطالعه به بررسی میزان تردید در انتخاب تخصص بالینی در دانشجویان پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی کشور در سال ۱۴۰۲ پرداخته است.

روش پژوهش: مطالعه به روش توصیفی تحلیلی به شیوه مقطعی بر روی ۱۸۸ دانشجوی پزشکی سال پنجم به بالا به روش نمونه گیری در دسترس در سال ۱۴۰۲ انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه روا و پایا شده تردید در انتخاب تخصص بالینی با ۳۸ سوال در ۴ بعد(تردید کلی، تعویق تصمیم گیری، موانع تصمیم گیری و نامصمم بودن) گردآوری شد. از نمودار نقشه درختی(Tree Map) برای ارائه توصیف نمونه ها و برای مقایسه تردید در انتخاب تخصص بالینی و مولفه های آن در زیر گروه های جمعیت شناختی دانشجویان از آزمون های آماری من – ویتنی و کروسکال والیس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ استفاده شد.

یافته ها: از ۱۸۸ دانشجوی مشارکت کننده ۶۳/۵درصد(۱۱۵نفر) زن و بقیه مرد بودند. بیشترین فراوانی سن مشارکت کنندگان(۱۱۲ نفر) در سنین ۲۹-۲۵ سال بود. ۴۷/۵درصد (۸۶نفر) از دانشجویان سابقه تحصیلی ۸ سال و بیشتر داشتند. ۳۳/۱(۶۰نفر) از دانشجویان تمایل به شروع تخصص بلافاصله بعد از اتمام طرح داشتند. تخصص های رادیولوژی، بیماری پوست، قلب و عروق و ENT بیشترین محبوبیت و رشته های پزشکی قانونی، کودکان، جراحی عمومی و طب اورژانس از کمترین علاقمندی دانشجویان برای انتخاب تخصص برخوردار بودند.

نتیجه گیری: محبوبیت برخی رشته های تخصصی پزشکی در کشور زنگ خطری برای خالی ماندن صندلی های اغلب تخصص های مورد نیاز کشور می باشد که این زنگ خطر نواخته شده است. محبوبیت برخی رشته های تخصصی به دلایل خاص باعث تمرکز تخصص ها در برخی شهرهای برخوردار و محرومیت شهرهای کم برخوردار از برخی تخصص های حیاتی خواهد بود. برنامه ریزی راهبردی دقیق از سوی سیاست گذاران بهداشتی درمانی تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

تخصص بالینی ، تردید ، پزشکی ، دانشجو.