ارتباط وضعیت تغذیه با شاخص مقاومت به انسولین در سه ماهه ی اول بارداری

مقدمه: مقاومت به انسولین پیش رونده، به طور فیزیولوژیک در حاملگی دیده می شود که در مواردی به دیابت بارداری منجر می شود. با توجه به ارتباط وزن و مقاومت به انسولین، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط وضعیت تغذیه با شاخص مقاومت به انسولین در سه ماهه ی اول بارداری، از جنبه ی پیش گیری، انجام شد.روش ها: مطالعه ی توصیفی- تحلیلی- مقطعی حاضر، بر روی ۱۳۸ مادر باردار نخست زا با حاملگی تک قلو و سالم انجام شد. مشخصات فردی با استفاده از پرسش نامه ی محقق ساخته جمع آوری گردید. در هفته های ۱۰-۶، فعالیت فیزیکی با استفاده از پرسش نامه ی ویژه ی اندازه گیری فعالیت فیزیکی در بارداری و مواد مغذی دریافتی با استفاده از یادآمد ۲۴ ساعته ی خوراک در سه روز متوالی، تعیین گردید. در همین زمان، قند و انسولین ناشتا تعیین و مقاومت به انسولین محاسبه شد.یافته ها: جذر شاخص مقاومت به انسولین سه ماهه ی اول بارداری، با درآمد خانوار، فعالیت شغلی، میانگین شاخص توده ی بدنی قبل از بارداری، وزن و فعالیت فیزیکی مادر در هفته های ۱۰-۶، ارتباط معنی داری داشت، اما پس از تعدیل اثر متغیرهای مرتبط، درآمد خانوار و وزن با مقاومت به انسولین ارتباط معنی داری داشتند و فعالیت شغلی نیز تمایل به معنی دار شدن داشت. همچنین، ویتامین D، اسید لینولنیک، بتاکاروتن، ویتامین E و کربوهیدرات دریافتی با شاخص مقاومت به انسولین ارتباط معنی داری داشتند و پس از تعدیل اثر متغیرهای مرتبط، فقط ویتامین E دریافتی، ارتباط مستقیم و گلوکز و مالتوز دریافتی، ارتباط معکوس معنی داری با شاخص پیش گفته داشتند.نتیجه گیری: ارتباط معنی دار درآمد خانوار و وزن مادر در سه ماهه ی اول با شاخص مقاومت به انسولین برای کنترل مقاومت به انسولین که رکن اصلی دیابت بارداری است، کاربرد دارد. ارتباط مستقیم ویتامین E و ارتباط معکوس معنی دار گلوکز و مالتوز دریافتی با مقاومت به انسولین، ممکن است راهنمایی برای کسب نتایج جدید باشد. پیشنهاد می گردد که ارتباط فعالیت شغلی با مقاومت به انسولین، مورد بررسی بیشتری واقع شود.

کلیدواژه ها:

Insulin Resistance ، Food intake ، Physical Activity ، Pregnancy