بررسی کاربرد محرک های آلی (جلبک دریایی، اسیدهیومیک، اسیدآمینه) بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم فجر در شرایط آب وهوایی دلند استان گلستان

به منظور بررسی تاثیر محرک های رشد با منشا زیستی (جلبک، اسید آمینه و اسید هیومیک) بر اجزای عملکردبرنج رقم فجر آزمایشی در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی مزرعه نمونه واحد دلنداستان گلستان طی سال ۱۴۰۱ اجرا شد. تیمارهای آزمایش اول شامل: ۱- شاهد (اسپری آب معمولی)، ۲ -اسیدهیومیک مایع (شامل ۱۲ درصد اسیدهیومیک (لئوناردیت) و دو درصد فولویک اسید) با میزان مصرف ۱۲لیتر در هکتار (آب آبیاری)، ۳- جلبک دریایی (۲۰ درصد عصاره جلبک دریایی و ۴درصد آلجنیک اسید) بامیزان مصرف یک لیتر در هکتار محلول پاشی، ۴- اسیدآمینه (آمینواسید ۵ / ۱۱ درصد) با غلظت مصرف یک لیتردر هکتار محلول پاشی، ۵- جلبک دریایی+ اسید هیومیک مایع ۶- جلبک دریایی+ اسید آمینه، ۷- اسیدآمینه+ اسید هیومیک مایع، ۸- جلبک دریایی+اسید هیومیک مایع+ اسیدآمینه بود. نتایج نشان داد که تلفیق سه محرک صفات تعداد پنجه بارور (۳۶ درصد)، تعداد خوشه (۲۷ درصد)، وزن خوشه (۱۸ درصد)، عملکرد زیستی (۱۹درصد)، عملکرد شلتوک (۱۷ درصد) را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در مجموع، نتایج نشان داد که اثر هم-افزایی بین محرک ها منجر به نتایج بسیار مطلوبی بر ویژگی های مورد مطالعه نشان داد و در میان محرک هاکاربرد خاکی اسید هیومیک به طور جداگانه و در تلفیق با دو محرک دیگر تیمار برتر بود. در مجموع، کاربردمحرک های زیستی به دلیل اثر بهبود صفات زراعی و کیفی و اجزای عملکرد بر برنج رقم فجر در منطقه دلند درنتیجه افزایش عملکرد و سود اقتصادی بیشتر قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

برنج فجر ، عملکرد ، محرک آلی