بررسی عوامل رفتاری موثر بر فرایند قانونگذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران

در این پژوهش تلاش شده است تا نظام تقنینی در جمهوری اسلامی ایران از منظر عوامل رفتاری مورد بررسی قرار گیرد. این عوامل که برآمده از مولفههای هنجاری و ساختاری هستند، تاثیرات قابل توجهی بر فرایند قانونگذاری دارند و شناخت آنها به درک هر چه بهتر مقوله حکمرانی مطلوب کمک میکند. سئوال اصلی که در این پژوهش مطرح میشود این است: عوامل رفتاری تاثیرگذار بر فرایند قانونگذاری در جمهوری اسلامی ایران کدام هستند؟ در راستای سئوال مزبور، فرضیه مقاله حاضر این است که مجموعهای از عوامل و کارگزاران رسمی و غیررسمی بر امر مهم وضع قانون در کشور تاثیر دارند و هر یک تلاش دارند تا رفتار قانونگذاری را در راستای منافع و خواستههای خود سمت و سو دهند. تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی تحلیلی به رشته تحریر درآمده و دادهها نیز به روش کتابخانهای و از طریق فیشبرداری تهیه شدهاند. یافتههای تحقیق نشان میدهند که عوامل رفتاری موثر بر قانونگذاری در ایران انعکاسی از اسلامیت و جمهوریت به مثابه دو ارزش اساسی نظام ساختاری قانون اساسی هستند؛ جمهوریت منجر به پیداش نهادهای دموکراتیک و اسلامیت منجر به پیدایش نهادهای عالی نظارتی گردیده است. هر کدام از این دو، در چارچوب نظریه حکمرانی مطلوب، حاکی از محدودیتها و امکانات نظام مزبور میباشند.

کلیدواژه ها:

قانون&rlm ، گذاری ، جمهوری اسلامی ایران ، عوامل رفتاری ، حکمرانی مطلوب ، نظام دموکراتیک