اثر تغییر اقلیم بر پراکنش رویشگاه گونه Platychaete aucheri. Boiss در استان سیستان و بلوچستان بر پایه مدل پیش بینی اقلیم
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRDR-31-3_005
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1403
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: شناخت عوامل محیطی موثر در استقرار پوشش گیاهی، میتواند به مدیریت صحیح اکوسیستم های مرتعی کمک کند. رویشگاه مطلوب، تاثیر به سزایی بر بقا و تولیدمثل گونه ها دارد. آشکارسازی تغییرات پارامترهای اقلیمی، بیانگر آن است که تغییرات اقلیمی در ایران شروع شده و ضرورت دارد که رویشگاه بالقوه گونه های شاخص، در حال حاضر و سال های آینده، تحت مدل های هشدار اقلیمی، مشخص گردد. با پیشرفت علم آمار و سیستم اطلاعات جغرافیایی، پیش بینی رویشگاه گونه های گیاهی با استفاده از روش های مدل سازی ، میسر شده است. ازاین رو، این پژوهش با هدف تهیه نقشه پیش بینی رویشگاه های گونه Platychaete aucheri بر پایه مدل پیش بینی اقلیمی، در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. مواد و روشها: ابتدا با استفاده از ۸ ایستگاه سینوپتیک داخل و مناطق مجاور، پایگاه داده ها شامل متغیرهای بارش، دمای شبانه، دمای روزانه و متوسط دما، از سال تاسیس هر ایستگاه تا سال ۲۰۱۹ تشکیل و ۱۹سنجه اقلیمی محاسبه شد. همچنین با استفاده از مدل رقومی ارتفاع با دقت ۳۰ متر، سه متغیر فیزیوگرافی شامل شیب، جهت و ارتفاع تهیه گردید. سپس با استفاده از نقشه های بهنگام شده طرح شناخت مناطق اکولوژیک و بازدیدهای میدانی، نقاط حضور و غیاب گونه P.aucheri مشخص شد. اساس تجزیه و تحلیل به کار برده شده در این تحقیق را رگرسیون لجستیک تشکیل می دهد که بر اساس مقادیر محیط زیستی مربوط به نقاط حضور و غیاب گونه می باشد. با استفاده از رگرسیون لجستیک، رفتار رویش این گونه در منطقه سیستان و بلوچستان مشخص و نقشه مدل سازی شده و معادلات مربوطه در شرایط کنونی محاسبه شد. پس از اطمینان از کارآمد بودن مدل، از داده های اقلیمی پیش بینی شده توسط مدل گردش عمومی MRI-ESM۲-۰تحت سناریو ۵/۴ و ۵/۸ استفاده گردید و با استفاده از معادلات فعلی و قرار دادن داده های استخراج شده ازپایگاه، Worldclimeنقشه پراکنش آینده گونه P.aucheriبرای سال ۲۰۵۰ تحت سناریوهای اقلیمی RCP۴.۵وRCP۸.۵تولیدگردید. بدین صورت که در مرحله تعریف مدل رگرسیون لجستیک در ArcGIS، به جای نقشه متغیرهای اقلیمی که در مدل وجود دارند نقشه های همان متغیرها که برای سال ۲۰۵۰ پیش بینی شده اند، جایگذاری گردیدند. نتایج: نتایج حاصل از نقشه های بالقوه نشان داد که پراکنش فعلی گونه، P.aucheriدر بخش های مرکزی و جنوبی حضور پر رنگ تری داشته و با حرکت به سمت مناطق شمالی از درصد حضور گونه کاسته شده است. سطح رویشگاه مناسب (احتمال وقوع بیشتر از ۷۵ درصد) گونه P.aucheri در استان معادل ۱۲۸۷۳۲۶۹ هکتار ، تقریبا ۷۱ درصد می باشد. ارزشیابی مدل با استفاده از داده های حضور و عدم حضور گونه و با استفاده از ضریب آماری کاپا انجام شد در این ارتباط مقدار ضریب آماری کاپا ۸۵/۰به دست آمد که با توجه به طبقه بندی ارائه شده از ضرایب کاپا، مدل از دقت خوب و قابل قبولی برخوردار است. نقشه های حاصل از پیش بینی مدل رگرسیون لجستیک نشان می دهد که سطح رویشگاه گونه P.aucheri در سال ۲۰۵۰ تحت هر دو سناریو RCP۴.۵ و RCP۸.۵افزایش چشمگیری خواهد یافت و در احتمال وقوع بیشتر از ۷۵ درصد مشاهده می شود که مساحت رویشگاه گونه P.aucheri در استان به ترتیب برابر ۱۵۵۰۶۳۹۱ و ۱۷۷۸۸۳۷۶ هکتار خواهد شد که به ترتیب سطحی معادل۳/۸۵ و ۸۵/۹۷ درصد را به خود اختصاص خواهد داد. تحت سناریوRCP۸.۵ احتمال وقوع حضور گونه به شدت افزایش خواهد یافت و مشاهده می شود که احتمال حضور این گونه در طبقات پایین ۵۰ درصد به صفر می رسد. نتیجه گیری: در مجموع، تغییر اقلیم و به تبع آن افزایش شاخصه های دمایی، باعث حفظ رویشگاه فعلی، افزایش احتمال حضور گونه در سطح کل استان و گسترش عمودی گونه P.aucheri و حرکت آن به سمت عرض های جغرافیایی بالاتر در امتداد گرادیان ارتفاعی منطقه، خواهد شد. از این رو، حد بالای مورد انتظار گستره رویشی گونه P.aucheri، طی سه دهه آینده، دستخوش تغییر قرار خواهد گرفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه ناروئی
محقق، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایرانشهر، ایران
مرتضی خداقلی
استاد پژوهش، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
راضیه صبوحی
دکترای علوم مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :