رابطه بین اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان: نقش میانجی خودنظم جویی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی در دانش ­آموزان با نقش میانجی خودنظم­ جویی تحصیلی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر روابط ساختاری (مدل­ یابی معادلات ساختاری) بود. در این مطالعه، جامعه آماری را کلیه دانش آموزان پسر کلاس دهم مقطع متوسطه مدارس شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل دادندکه از بین آنها ۴۲۰ نفر از طریق نمونه ­گیری خوشه ­ای به عنوان نمونه پژوهش موردمطالعه قرار گرفتند. برای جمع ­آوری داد­ه ­ها از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی و مقیاس اهمال کاری تحصیلی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اهمالکاری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p<۰/۰۵). همچنین بین سرزندگی تحصیلی و  فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معناداری (p<۰/۰۵) به دست آمد. علاوه بر این،  نتایج نشان داد خودنظم­ جویی تحصیلی، بین اهمال کاری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی و بین سرزندگی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی نقش میانجی دارد (p<۰/۰۵). بر مبنای یافته­ های به دست آمده، می ­توان گفت خودنظم ­جویی تحصیلی از عوامل مهمی است که در رابطه بین اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی باید مورد توجه قرار گیرند. در واقع دانش ­آموزانی که خودنظم­ جویی تحصیلی در آنها پایین باشد احتمال اینکه اهمال کاری تحصیلی بالا و سرزندگی تحصیلی پایین آنها به فرسودگی تحصیلی منجر شود، زیاد است.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی ، فرسودگی تحصیلی ، خودنظم جویی تحصیلی