تدوین مدل ساختاری اعتیاد به بازی های اینترنتی بر اساس سیستم بازداری رفتاری با میانجی گری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان شهر تهران

اختلال بازی اینترنتی به معنای استفاده مداوم و مکرر از اینترنت در راستای بازی است که به طور معناداری منجر به آشفتگی و نقص در کارکرد شود. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تدوین مدل ساختاری اعتیاد به بازی­ های اینترنتی بر اساس سیستم­ بازداری رفتاری با میانجی گری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان شهر تهران بود. روش این مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش­ آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. حجم نمونه بر اساس نظر کلاین (۲۰۲۳) و با احتساب احتمال ریزش برخی نمونه و در جهت­ تعمیم ­پذیری بیشتر نتایج، ۵۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس (شیوه آنلاین) انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ­­های پژوهش شامل آزمون اعتیاد به بازی ­های اینترنتی (IGD-۲۰ Test) پونتز و همکاران (۲۰۱۴)، مقیاس سیستم­ بازداری رفتاری (BIS Scale) کارور و وایت (۱۹۹۴) و فرم کوتاه پرسشنامه تنظیم­ شناختی هیجانی (CERQ) گرانفسکی و کرایج (۲۰۰۶) بود. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و مدل­ سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ های پژوهش نشان داد که سیستم بازداری رفتاری و راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان با اعتباد به بازی­ های اینترنتی دارای رابطه مثبت معنادار در سطح ۰/۰۰۱ است. راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان با اعتباد به بازی­ های اینترنتی دارای رابطه منفی معنادار در سطح ۰/۰۰۱ است. همچنین نتایج نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین سیستم­ بازداری با اعتیاد به بازی های اینترنتی نقش میانجی و معنادار دارد. بر اساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که رابطه بین این متغیرها در مداخله های مرتبط با اعتیاد به بازی­ های اینترنتی دانش ­آموزان مورد توجه قرار گیرد و توجه به سیستم­ بازداری رفتاری و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می ­تواند نقش بسزایی در کاهش گرایش نوجوانان به بازی­­ های اینترنتی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به بازی های اینترنتی ، تنظیم شناختی هیجان ناسازگارانه ، تنظیم شناختی هیجان سازگارانه ، سیستم بازداری رفتاری ، نوجوانان