مقایسه اثر یک دوره تمرینات مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح پلاسمایی آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در پسران فعال

یکی از پیامد های تمرین مقاومتی با شدت بالا بروز آسیب های  عضلانی می باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر یک دوره تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح پلاسمایی آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز  در پسران فعال می باشد. بدین منظور، ۲۴ پسر نوجوان فعال ( میانگین وزن ۴.۲۱±۶۸.۱۵و سن۰.۶۲±۱۶.۵۲) بعد از آشنایی با دستگاه ها به  ۳ گروه ۸ تایی (تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون  و با  شدت تمرینی ۳۰ درصد ۱RM، تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون  وبا شدت تمرین ۷۵ درصد ۱RM و گروه کنترل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی ۶ هفته  و هر هفته سه جلسه برگزار گردید.  قبل و بعد از ۶ هفته تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون غلظت پلاسمایی سطوح کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون منجر به کاهش معناداری در سطوح  پلاسمایی کراتین کیناز (۰۱/۰=p)، افزایش عدم تغییر معنا دار سطوح پلاسمایی لاکتات دهیدروژناز(۵۶/۰=p) گردید. با توجه به این نتایج، به نظر می رسد، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون ، می تواند به عنوان رویکردی پیشگیرانه در آسیب عضلانی مورد توجه قرار بگیرد.