ارزیابی اثر عصاره گیاه حنا (Lawsonia inermis) در مقایسه با سولفات مس (CuSo۴.۵H۲o) بر شاخص های خونی، ایمنی و استرس و فعالیت آنتی اکسیدانی بافت کبد تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAPB-12-1_007
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1403
چکیده مقاله:
از گیاه حنا (Lawsonia inermis) و سولفات مس (CuSO۴.۵H۲O) به دلیل خواص آنتی بیوتیکی و ضدقارچی برای بهبود و ترمیم زخم های پوستی استفاده می شود. بدین منظور از ۵۰۰ قطعه بچه تاس ماهی سیبری با میانگین وزنی ۲/۱±۱۵ گرم استفاده شد. ابتدا سمیت حاد (LC۵۰) و سپس میزان بیشترین غلظت مجاز (MAC) تعیین شد. برای انجام آزمایش، پنج تیمار با سه تکرار طراحی شد. در تیمارهای ۱ تا ۴ از غلظت هایی به اندازه مقادیر خود MAC حنا و مقادیری به اندازه ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصد MAC استفاده شد. در تیمار ۵ سولفات مس به میزان ۰۷/۰ میلی گرم در لیتر برای مقایسه استفاده شد. ماهیان به مدت ۴ روز (۹۶ ساعت) تحت تاثیر ترکیبات با غلظت های تعیین شده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عصاره گیاه حنا در شاخص هایی همچون تعداد گلبول سفید، کاهش استرس، عملکرد آنزیم های کبدی عملکرد مناسب تری نسبت به سولفات مس از خود نشان داد. نهایتا مطالعه حاضر نشان داد عصاره گیاه حنا بهتر عمل کرد و می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای سولفات مس برای ضدعفونی در مزارع پرورش تاس ماهی سیبری مورد استفاده قرار گیرد. همچنین نتایج نشان دادکه عصاره گیاه حنا دارای تاثیرات منفی بر شاخصهای خونی و بیوشیمیایی تاس ماهی سیبری بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
روح الله برزگر
دانشجوی دکتری شیلات، گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
مسعود فرخ روز
استادیار گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
حسین خارا
دانشیار گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
محدثه احمدنژاد
استادیار پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
علیرضا شناور ماسوله
استادیار انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
