مقایسه ارزش غذایی و خصوصیات تجزیه پذیری اکوتیپ های مختلف بقایایی گیاه سالیکورنیا در شرایط آزمایشگاهی
محل انتشار: فصلنامه تولیدات دامی، دوره: 26، شماره: 3
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-26-3_011
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1403
چکیده مقاله:
هدف از این مطالعه مقایسه ارزشغذایی و تجزیهپذیری اکوتیپ های مختلف گونه های سالیکورنیا بود. به منظور ارزیابی ارزشغذایی سالیکورنیا، ترکیب شیمیایی، مواد معدنی، تولید گاز و تجزیهپذیری ماده خشک به روش آزمایشگاهی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که ماده خشک سالیکورنیا در اکوتیپ ارومیه ۹۲ درصد و در اکوتیپ گمیشان ۳۱/۸۵ درصد بود (۰۵/۰>P). میزان منیزیم، کلسیم، فسفر، سدیم، منگنز و آهن علوفه سالیکورنیا در اکوتیپ ارومیه مقدار بیش تری نسبت به اکوتیپ گمیشان داشت (۰۵/۰>P). میزان گاز تولیدی علوفه سالیکورنیا در اکوتیپ ارومیه در زمانهای دو، چهار، شش، هشت، ۱۲، ۲۴ و ۷۲ ساعت انکوباسیون بیش تر از اکوتیپ گمیشان بود (۰۵/۰>P). اما در ۹۶ ساعت انکوباسیون میزان گاز تولیدی در اکوتیپ گمیشان بالاتر بود. پتانسیل تولید گاز در اکوتیپ گمیشان نسبت به اکوتیپ ارومیه بالاتر بود (۰۵/۰>P). اما نرخ تولید گاز در اکوتیپ ارومیه بیش تر بود (۰۵/۰>P). اسیدهای چرب فرار، انرژی متابولیسمی و خالص شیردهی سالیکورنیا در اکوتیپ ارومیه بالاتر بود (۰۵/۰>P). در اکوتیپ ارومیه و گمیشان، تجزیه پذیری بخش سریع تجزیه شونده (a) سالیکورنیا به ترتیب ۰۴/۲۹ درصد و ۴۷/۴۵ درصد و بخش کندتجزیه (b) ۲۴/۳۹ درصد و ۱۷/۳۸ درصد بود. تجزیهپذیری موثر علوفه سالیکورنیا با فرض نرخهای ۰۴/۰، ۰۶/۰ و ۰۸/۰ در ساعت در اکوتیپ ارومیه به ترتیب برابر ۵۹/۴۶، ۳۷/۴۲ و ۲۰/۴۰ درصد بود. براساس نتایج حاصل از این مطالعه میزان گاز تولیدی و برآورد انرژی و اسیدهای چرب فرار حاصل از گاز تولیدی در اکوتیپ ارومیه بیش تر بود لذا استفاده از آن بدون اثر سوء میتواند در تغذیه دام مورداستفاده قرار بگیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ناصر بیاتی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران. رایانامه: naser.bayati@iau.ir
حسین منصوری یاراحمدی
نویسنده مسئول، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران. رایانامه: h-mansouri@iau-arak.ac.ir
نادر پاپی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران. رایانامه: n.papi@areeo.ac.ir
جعفر فخرایی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران. رایانامه: jafarfakhraei@iau.ac.ir
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :