بررسی ارتباط ترومبوآمبولی ریوی با شدت درگیری پارانشیم ریه در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تحت سی تی آنژیوگرافی پولمونر

مقاله پژوهشیمقدمه: ترومبو آمبولی ریه (Pulmonary thromboembolism) PTE یکی از عواقب شناخته شده ی عفونت کووید-۱۹ است. هدف ما ارزیابی ارتباط ترومبوآمبولی ریوی با شدت درگیری پارانشیمال در بیماران مبتلا به عفونت کووید-۱۹ می باشد.روش ها: در این مطالعه ی گذشته نگر، ۲۳۸ بیمار کووید-۱۹ را که بین فروردین ماه تا مهر ماه ۱۴۰۰ تحت CT آنژیوگرافی ریه قرار گرفتند، ارزیابی کردیم. بیماری های زمینه ای، پارامترهای آزمایشگاهی، پیامد بالینی و ترومبوز وریدی بیماران ثبت شد. یک متخصص رادیولوژی سی تی آنژیوگرافی قفسه ی سینه و شدت آمبولی را با استفاده از سیستم Mastora ارزیابی کرد. عوامل مرتبط با PTE و شدت انسداد شریانی با استفاده از تجزیه و تحلیل آماری مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی بیماران ۱۶/۴ ± ۵۳ بود. ۴۷/۱ درصد (۱۱۲) از بیماران زن و ۵۱/۷ درصد (۱۲۳) مرد بوده اند. میزان درگیری ریه در بیماران، تحت تاثیر سن قرار نگرفت (۰/۴ = P). در ۲۶/۵ درصد از بیماران، PTE مثبت بود که توزیع تقریبا یکسانی در هر دو جنس داشت و تفاوتی بین بیماران زن و مرد دیده نشد. سن تاثیری در بروز PTE نداشت (۰/۷ = P). شدت درگیری ریه به طور میانگین در بیماران ۲۴/۱ ± ۵۶ درصد بود که این میزان به طور قابل توجهی در مردان بالاتر بود (۰/۰۰۷ = P). همچنین، در بیمارانی که دچار PTE بوده اند میزان درگیری ریه به طور معنی داری بیشتر بود (۰/۰۲ = P).نتیجه گیری: شدت درگیری ریه ناشی از ابتلا به کووید-۱۹ با جنسیت ارتباط دارد و شدت آن در مردان بیشتر از زنان می باشد. بروز PTE در بیماران با درگیری ریوی شدیدتر بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

کووید-۱۹ ، ترومبوآمبولی ، سی تی اسکن ، آنژیوگرافی