ارزیابی تغییرات زمانی آسیب پذیری آب زیرزمینی دشت نازلو با روش DRASTIC وSINTACS

با توجه به نیاز روز افزون انسان به منابع آب زیرزمینی حفاظت و جلوگیری از آلودگی این منابع امری ضروری می باشد. بنابراین آسیب پذیری و ارزیابی ریسک آبهای زیرزمینی گام اساسی برای پیشگیری و کنترل آلودگی در هر منطقه می باشد. در این مطالعه تغییرات زمانی آسیب پذیری آبخوان دشت نازلو با استفاده از مدلهای DRASTIC و SINTACS در دو بازه زمانی سال (۹۰-۹۱) و (۹۹-۹۸) مورد ارزیابی قرار گرفته است . بر اساس نتایج تحقیق شاخص آسیب پذیری مدل دراستیک در سال آبی (۹۱-۹۰) ، ۴۰-۱۶۱ و در سال آبی (۹۹-۹۸) در محدوده ۴۰-۱۶۵ قرار گرفت و شاخص آسیب پذیری مدل سینتاکس در سال آبی (۹۱-۹۰) ، ۶۶-۱۶۷ و در سال آبی (۹۹-۹۸) در محدوده ۱۷۴-۶۹ قرار گرفت . مقایسه تغییرات زمانی نشان می دهد که میزان پتانسیل آسیب پذیری دشت در حال افزایش بوده است . مقایسه نتایج به دست آمده با داده های نیترات بر اساس شاخص همبستگی ((Cl نشان داد که روش سینتاکس دارای همبستگی بیشتری نسبت به مدل دراستیک دارد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری آب زیرزمینی ، تغییرات زمانی ، دشت نازلو ، DRASTIC ، SINTACS