The effectiveness of emotional regulation and mindfulness techniques based on dialectical behavior therapy in improving self-harm and Substance abuse in borderline personality disorder
محل انتشار: فصلنامه ابن سینا، دوره: 26، شماره: 3
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 130
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SINA-26-3_003
تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1403
چکیده مقاله:
زمینه و اهداف: خودزنی و سوءمصرف مواد در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می تواند منجر به آسیب بسیار جدی به خود و اطرافیان گردد. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان ذهنآگاهی و تنظیمهیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر سوءمصرف مواد و خوددزنی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود.
روش بررسی: این پژوهش در چهارچوب آزمایش تک موردی از نوع خط پایه چندگانه پلکانی، طی هشت جلسه، هر جلسه به مدت یک ساعت بر روی سه بیمار و با دوره پیگیری یک ماهه صورت گرفت. جامعه آماری در این پژوهش بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بودند که از میان آنها سه نفر با تشخیص اختلال شخصیت مرزی و با توجه به داوطلب بودن و با تطبیق با معیارهای پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شده و بر اساس تشخیص روانپزشک و مصاحبه بالینی ساختار یافته وارد پژوهش شدند و به مدت ۸ جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر تنظیم هیجان و ذهن آگاهی را دریافت کردند. داده ها از طریق مقیاس رفتارهای خودزنی از پرسشنامه ارزیابی شخصیت- مقیاس ویژگی های مرزی و پرسشنامه رفتارهای پرخطر محمدخانی جمع آوری شد.
یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از نمودار و جدول ویژه طرح های تک آزمودنی، نشان داد که به دنبال مداخلات ذهن آگاهی و تنظیم هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی، اندازه اثر برای آزمودنی اول در متغیرهای خودزنی و سوء مصرف مواد به ترتیب: ۴.۵۲۶ و ۳.۷۷۹، برای آزمودنی دوم ۶.۲۵۳ و ۶.۷۷۲ و برای آزمودنی سوم ۳.۶۵۱ و ۶.۱۳۴ است.
نتیجه گیری: این روش درمانی تغییرات معنی دار و قابل توجهی به لحاظ آماری در نشانه های خودزنی و سوء مصرف مواد در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد کرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آیسان فرضی
Deptement of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
مجید محمودعلیلو
Deptement of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
خلیل اسماعیل پور
Deptement of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :