طراحی الگوی معماری منابع انسانی در سازمان های دولتی ایران با رویکرد هوش آمیخته متوازن، مورد مطالعه: حوزه ستادی وزارت نیرو

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IPOM-11-43_010

تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1403

چکیده مقاله:

مدل معماری منابع انسانی شاکله سرمایه انسانی را بر مبنای دو مولفه ارزش استراتژیک و منحصربه فرد بودن مهارت ها طراحی نموده است، با توجه به گستردگی دامنه ارائه خدمات دولتی و نقش محوری مولفه هوش در تعیین عملکرد منابع انسانی به عنوان ارزشمندترین منبع سازمان، هدف پژوهش حاضر پیوند میان ۳ مولفه ارزش، مهارت و هوش در سطوح اداری حوزه ستادی وزارت نیرو و طراحی الگویی در این راستا است. نوع روش پژوهش جاری به صورت آمیخته می باشد. در فاز نخست پس از مطالعه کتابخانه ای با استفاده از تکنیک تحلیل محتوای کمی و تکنیک دلفی فازی شاخص های اولیه تلخیص و در بخش آماری با استفاده از تکنیک دنپ فازی روابط بررسی، وزن هر شاخص مشخص و معادله هر سطح سازمانی کشف شده است. نتایج حکایت از آن دارد که شاخص ها در سه بخش عمومی، مشترک و اختصاصی قابل دسته بندی هستند. از میان شاخص های عمومی که در هر سه سطح سازمان تکرار شده اند شاخص قابل اعتماد بودن و از میان شاخص های اختصاصی در سطح کارشناسی شاخص تمرکز بر مسئله، در سطح رئیس گروهی شاخص مشورت و در سطح معاون مدیرکل شاخص تمایل به اصلاح و بهبود سیستم ها بیشترین وزن را به خود اختصاص داده اند. همچنین نتایج تاییدکننده این موضوع است که وزن مولفه ارزش در سطح معاون مدیر کلی بیشتر از ۲ مولفه هوش و مهارت در همان سطح می باشد. همچنین وزن مولفه مهارت در این سطح در مقایسه با سطوح پیشین بیشتر است. در پایان الگوی پژوهش مورد تایید خبرگان قرار گرفت.

نویسندگان

بهروز رضایی منش

دانشیار، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

میرعلی سیدنقوی

استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

حسین اصلی پور

استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

علی خودستان

دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی (منابع انسانی)، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbasi, A., Alimohammadloo, M., & karimi, Z. (۲۰۱۷). Managerial Skills ...
  • Aidara, S., Mamun, A. A., Nasir, N. A. M., Mohiuddin, ...
  • Amram, J. (۲۰۰۵). Intelligence beyond IQ: The contribution of emotional ...
  • Baharuddin, E. B., & Ismail, Z. B. (۲۰۱۵). ۷ Domains ...
  • Barney, J. B., & Wright, P. M. (۱۹۹۸). On becoming ...
  • Binet, A., & Simon, T. (۱۹۱۶). The Development Of Intelligence ...
  • Braun, V., & Clarke, V. (۲۰۰۶). Using thematic analysis in ...
  • Carson, D., & Gilmore, A. (۲۰۰۰). Sme Marketing Management Competencies. ...
  • Coleman Jr, H., & Argue, M. W. (۲۰۱۵). Mediating with ...
  • Covey, S. R. (۲۰۰۵). The ۸th Habit: From Effectiveness To ...
  • Dalkey, N., & Helmer, O. (۱۹۶۳). An experimental application of ...
  • Duramany-Lakkoh, E. K. (۲۰۲۰). Working Capital Management Systems in Manufacturing ...
  • Gage, T., & Smith, C. (۲۰۱۶). Leadership intelligence: Unlocking the ...
  • Gardner, H., & Hatch, T. (۱۹۸۹). Multiple Intelligences Go To ...
  • Gardner, H. (۱۹۹۹). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences For The ۲۱st ...
  • Ghurchian, N. (۱۹۹۴). The First International Terminology of Curriculum As ...
  • Ghobari Bonab, B., Salimi, M., Seliani, L., Nouri Moghadam, S. ...
  • Habibi, A. (۲۰۱۴). Delphi Technique Theoretical Framework In Qualitative. International ...
  • Harvey, M., Novicevic, M. M., & Kiessling, T. (۲۰۰۲). Development ...
  • Bagheri-Nia۱, H., & Yamini, M. (۲۰۱۴). Spiritual Quotient And Human ...
  • Khastar, H. (۲۰۰۹). Presenting A Method For Calculating The Reliability ...
  • Kharma, T. E. S. (۲۰۲۲). The role of project human ...
  • Lubart, T. I., & Sternberg, R. J. (۱۹۹۵). An investment ...
  • Mirzai Ahranjani, H.n, Ali Asghar Pourezzat, A.A., & Saadabadi, A.A. ...
  • Quinn, J. B. (۱۹۹۲). Intelligent Enterprise. New York: Free Press ...
  • Ronthy, M. (۲۰۱۴). Leader intelligence: How you can develop your ...
  • Sawant, R., Thomas, B., & Kadlag, S. (۲۰۲۲). Reskilling and ...
  • Salvati, B., Maleki, A. (۲۰۱۷). International Movement of Students And ...
  • Sanjeev, R., & Singh, A. (۲۰۱۷). Talent management for developing ...
  • Sternberg, R. J. Kaufman, J. C., & Roberts, A. M. ...
  • Stoltz, P. G. (۱۹۹۷). Adversqty Quotient: Turning Obstacles Into Opportunities. ...
  • Tashakkori, A., & Teddlie, C. (۲۰۰۳). Handbook Of Mixed Methods ...
  • Tien, N. H., Diem, P. (۲۰۲۰). Human Resource Management. Vhu ...
  • Ulrich, D. & Lake, D. (۱۹۹۱). Organizational Capability: Creat-Ing Competitive ...
  • Wang, X., & Durugbo, C. (۲۰۱۳). Analysing network uncertainty for ...
  • Wright, P. M., & Mcmahan, G. C. (۱۹۹۲). Theoretical Perspec-Tives ...
  • نمایش کامل مراجع