تاثیر سنگ نگاره های کولفرح ایذه در برگزاری رویداد های فرهنگی و جشنواره ها در جذب گردشگران و تقویت هویت محلی

استان خوزستان استانی در جنوب غربی ایران است، که بر کرانه خلیج فارس قرار دارد از لحاظ تاریخی، خوزستان قدیمی ترین منطقه فلات ایران محسوب می شود، که پیشینه سکونت انسان در آن به 2700 سال پیش از میلاد مسیح و شکل گیری تمدن ایلام در هزاره سوم قبل از میلاد، بازمی گردد. خوزستان در دوران باستان، به ویژه در دوره هخامنشی به دو ناحیه تقسیم می شد: بخش های شمال و شمال شرقی که انشان (انزان) نام داشت و سرزمین های باصفا و کوهستان ها و جنگل های فراوانی را شامل بود و ناحیه جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشت های حاصل خیز و جلگه ای جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشتهای حاصل خیز و جلگه ای سرسبز و پرآب بوده که به قاره ای کوچک و مستعد می دانست. بخش های جنوبی که «ایلام» نام داشته یادآور تمدنهای دیرینه خوزستان است و جغرافیای وسیعی را شامل می شده که حد فاصل لرستان و خوزستان و سواحل خلیج فارس امروزی است. در سال 558 پیش از میلاد پادشاهی کوروش بزرگ (کوروش دوم) در انشان (فارس) و خوزستان آغاز شد. مرکز شهرستان ایذه در جنوب غرب ایران است که پیشینه تاریخی آن بنابر پژوهش های انجام شده و وجود آثار و سنگ نبشته های باستانی مربوط به دوران عیلامیان می باشد. نام قدیمی این شهر مال امیر (مالمیر) نیز نامیده می شود. ایذه همچنین پایتخت حکومت اتابکان لر بزرگ بوده است.از آثار به دست آمده ایذه از جمله نگاره ها و نقش برجسته های عیلامی (اولین حجاری های ایران باستان قبل از هخامنشیان)، می توان نتیجه گرفت که آنجا مرکز مهمی در زمان عیلامی ها بوده است دوره ایلام نو: ایذه در دوره ایلام نو «آیاپیر» نامیده می شده است. برگزاری رویدادهای فرهنگی و جشنواره ها می تواند به جذب گردشگران و تقویت هویت محلی کمک کند. این مقاله به برگزاری این رویدادها و تاثیر آن ها بر جامعه محلی و گردشگران می پردازد. نتایج نشان می دهد که برگزاری جشنواره های مرتبط با سنگ نگاره ها می تواند به حفظ و ترویج فرهنگ محلی و جذب گردشگران کمک کند.

کلیدواژه ها:

کولفرح ایذه ، سنگ نگاره ها ، رویدادهای فرهنگی ، جشنواره ها ، جذب گردشگران ، هویت محلی.