اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و کیفیت زندگی افراد مبتلا به نشانگان سوگ پیچیده شهر ساری

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و کیفیت زندگی افراد مبتلا به نشانگانسوگ پیچیده بود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل م ی باشد. جامعهآماری شامل کلیه افراد مبتلا به نشانگان سوگ پیچیده شهر ساری در سال ۱۴۰۲ بود. نمونه آمار ی در این پژوهش شامل ۳۰ نفراز افراد مبتلا به نشانگان سوگ پیچیده (۱۵ نفر برای گروه کنترل و ۱۵ نفر برای گروه آزمایش) که به شیوه نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس به صورت فراخوان انتخاب شد. ابزارگرد آوری دادها، مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون و پرسش نامهکیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۶ انجام شد. در اینپژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از آمار استنباطی با رعایت مفروضه های ازتحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر آن است که، شناخت درمانیمبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آور ی و کیفیت زندگ ی افراد مبتلا به نشانگان سوگ پیچیده تاثیر داشت.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، تاب آوری ، کیفیت زندگی ، نشانگان سوگ پیچیده