بررسی جامع اثرات زیست محیطی و پایداری سیستم های آب شیرین کن: تمرکز بر تقاضای تجمعی اگزرژی و استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر

مسئله کمبود آب در بسیاری از نقاط جهان به عنوان یکی از چالش های اصلی قرن بیست و یکم مطرح است. افزایشجمعیت، تغییرات اقلیمی و آلودگی منابع آب شیرین از جمله عواملی هستند که این بحران را تشدید می کنند. فناوری هایآب شیرین کن به عنوان یکی از راهکارهای اصلی برای مقابله با این بحران مورد استفاده قرار میگیرند، اما این فناوری هانیازمند مصرف بالای انرژی هستند که میتواند تاثیرات زیست محیطی منفی داشته باشد. این مقاله به بررسی جامع اثراتزیست محیطی و پایداری سیستم های آب شیرین کن می پردازد. در این مطالعه، تکنولوژی های مختلف آب شیرین کن، ازجمله سیستم های خورشیدی، تبرید جذب، و سیستم های ترکیبی مورد بررسی قرار گرفته و تحلیل اگزرژی برای ارزیابیعملکرد و کارایی این سیستمها استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و سیستم هایترکیبی میتواند به کاهش اثرات زیست محیطی و افزایش پایداری منجر شود. همچنین، تحلیل اگزرژی نشان میدهد کهسیستم های مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر از نظر تقاضای تجمعی اگزرژی عملکرد بهتری دارند. پیشنهاد میشود که برایدستیابی به بهره وری بالاتر، سیستم های ترکیبی با استفاده از منابع مختلف انرژی توسعه یابند.