بررسی پایداری گنبد اشودلر هرس شده تحت بارگذاری های متفاوت به دو روش تحلیل خطی و غیرخطی

سازه های فضاکار یکی از روشهای پوشش دهانه های بزرگ هستند که عملکرد سه بعدی دارند. مصرف پایین مصالح، سهولت ساخت، اجرا، حمل ونقل و معماری منحصر بفرد موجب گسترش استفاده از این نوع سازه ها گردیده است. تعداد اعضای زیاد و انحنای این نوع سازه ها موجب افزایش بسیار بالای سختی و مستعد به ناپایداری شدن آنها گردیده است. بنابراین در بررسی سازه های فضاکار علاوه بر طراحی آیین نامه ای، بررسی وضعیت پایداری به جهت تعیین ظرفیت باربری نهایی و احتمالات خرابی و نوع خرابی ضروری است. در این راستا در این تحقیق به بررسی پایداری و خرابی گنبد اشودلر هرس شده پرداخته شده است. برای این هدف تاثیر انواع بارگذاری های مرده و زنده گسترده، مرده گسترده و زنده متمرکز و نسبت های مختلف ارتفاع به دهانه (۱۶ / ۰ ، ۳۳ / ۰ و ۵ / ۰) بر روی پایداری بررسی شده است. همچنین طراحی مقاطع به دو صورت یکسان و غیریکسان انجام و اثرات مقاطع مختلف بر روی پایداری گنبد اشودلر هرس شده بررسی گردید.

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار ، گنبد اشودلر هرس شده ، تاشه پردازی ، کمانش اعضا ، پایداری