کنترل هماهنگ قطارها با استفاده از شبکه های هوشمند ریلی بمنظور کاهش انرژی مصرفی در خطوط مترو و حمل و نقل ریلی (مطالعه موردی: خط 2 مترو تهران)

استفاده کارآمد از انرژی در قطارها شامل چهار سطح صرفه جویی انرژی می باشد: 1) صرفه جویی در حین حرکت قطار 2) صرفه جویی با هماهنگ- سازی حرکت قطارها 3) صرفه جویی با استفاده از برنامه زمانی کوتاه مدت 4) صرفه جویی با استفاده از برنامه زمانی بلند مدت. برای یک سیستم عملیاتی کاملا خودکار و هوشمند، این چهار سطح، سبب ارائه روش های منعطف تری جهت هماهنگی قطارها می گردد. هماهنگی قطارها، سبب بهبود برخی از عملکردهای سیستم همچون: استفاده ی کارا از انرژی احیا شده قطارها می شود. بصورت اصولی، نظریه کنترل هماهنگ قطارها می تواند به دو بخش کلی تقسیم شود: الف ) کنترل زمان توقف قطارها ب) کنترل زمان حرکت قطارها. در این پژوهش با بکار بردن نظریه کنترل هماهنگ قطارها در یک سیستم کاملا هوشمند بوسیله تطبیق زمان حرکت قطارها در دو ایستگاه مجاور به بهینه سازی مصرف انرژی و نیز احیای انرژی مصرف شده در حین حرکت قطار پرداخته ایم. شبیه سازی های انجام شده روی خط 2 مترو تهران بر روی میزان احیا شده و نیز زمان انتظار مسافران در ایستگاه ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که بهبود در میزان مصرفی و انرژی احیا شده همچنین کاهش زمان انتظار مسافران حاضر در ایستگاه ها، با استفاده از روش پیشنهادی می تواند حاصل شود.

کلیدواژه ها:

کنترل هماهنگ قطار ، زمان انتظار ، مترو تهران ، سیستم های هوشمند ، زمان توقف ، زمان حرکت