نقش مادر در تربیت عاطفی و اخلاقی فرزند

مادر نقش اساسی در تربیت فرزند دارد، ولی در این مقاله تنها نقش مادر در تربیت عاطفی و اخلاقی فرزند، برجسته شده است. این تحقیق با روش اسنادی و روش زمینه یابی با استفاده از ابزار پرسش نامه و مصاحبه در چند دانشگاه در افغانستان، صورت گرفته است. برای به دست آوردن دیدگاه اسلامی به منابع اسلامی و دیدگاه اندیشمندان مسلمان، به آثار آنان مراجعه شده و پس از این بررسی و تحلیل، دیدگاه اسلامی استنباط شده است. برای به دست آوردن دیدگاه روان شناسان، به کتاب های روان شناسی مراجعه شده و برای اینکه از روش میدانی نیز استفاده شود، با توزیع پرسشنامه ای در میان چند نفر از دانشجویان و طلاب خواهر و برادر، نظرسنجی شده است تا نظر آنان به عنوان پدران، مادران یا فرزندان تحصیل کرده درباره نقش مادر در تربیت فرزند بررسی شود. یافته های تحقیق نشان داد که مادر نسبت به پدر و دیگر مربیان و در همه ساحت های تربیتی، نقش برجسته تری در تربیت فرزند دارد. ازاین رو باید در انتخاب مادران آینده دقت لازم شود. مادران نیز در قبال تربیت فرزندانشان، وظایف بیشتر و مهم تری دارند که باید بشناسند و عمل کنند؛ زیرا جامعه در گرو فرزندان آینده است و فرزندان آینده در گرو تربیت مادر و خانواده هستند. در نتیجه جامعه سالم، در گرو مادران وظیفه شناس و با نقش مهم تربیتی است.

کلیدواژه ها:

مادر ، فرزند ، تربیت عاطفی ، تربیت ، اخلاقی ، تربیت اجتماعی ، جامعه پذیری