ترسیم شبکه همکاری پژوهشگران حوزه علمی حفاظت میراث فرهنگی براساس شاخص های خرد و کلان شبکه

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ترسیم و تحلیل شبکه همکاری های علمی حوزه حفاظت میراث فرهنگی براساس داده های بازیابی شده از پایگاه AATA (Abstracts of International Conservation Literature) از سال ۲۰۲۰-۱۸۰۰ انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی و کاربردی است که با رویکرد علم سنجی انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل تمام مقالات نمایه شده در پایگاه AATA در بازه زمانی ۲۰۲۰-۱۸۰۰ است. مقالات از نظر شاخص های خرد و کلان شبکه های اجتماعی بررسی شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم ­افزارهای Vosviewer، Microsoft Excel،  Ucinetو Ravar PreMap استفاده شده است. یافته ها: متوسط نرخ رشد مقالات ۱۴/۱۲% و زمان دوبرابر شدن پژوهش ها برابر با ۴/۹۶ سال می باشد. متوسط نرخ رشد نویسندگان ۱۶/۹۷% و زمان دوبرابر شدن پژوهشگران ۴/۱۲ سال می باشد. بر اساس شاخص های کلان، تراکم شبکه ۰/۰۰۱، انسجام شبکه ۰/۱۸۶ و قطر شبکه ۲۴ است. پژوهش های تک نویسنده رو به کاهش و همکاری نویسندگان در پژوهش ها رو به افزایش است. شاخص همکاری، درجه همکاری و ضریب همکاری افزایش داشته و در سال ۲۰۲۰ به ترتیب ۳/۹۳، ۰/۷۹ و ۰/۵۷ رسیده است. نتیجه گیری: بررسی شاخص های کلان شبکه هم نویسندگی در این حوزه بیانگر انسجام پایین شبکه نویسندگی است و با توجه به مقادیر قطر شبکه و میانگین فاصله، توزیع اطلاعات در این شبکه وضعیت نامطلوبی دارد و پژوهشگران شیمی با مرکزیت بینابینی بالا، نفوذ بیشتری نسبت به سایر پژوهشگران در حوزه حفاظت دارند.

کلیدواژه ها:

Cultural heritage protection ، Scientific collaboration ، Co-authorship network analysis ، Centrality ، Collaboration Coefficient ، حفاظت میراث فرهنگی ، همکاری های علمی ، تحلیل شبکه هم نویسندگی ، مرکزیت ، ضریب همکاری