پیش بینی سلامت روان براساس سبک زندگی و سرسختی روانشناختی در دانشجویان

موضوع سلامت روان دانشجویان در تحصیلات دانشگاهی یک نگرانی فزاینده برای جامعه و سیستم آموزشی است . بنابراین هدف این پژوهش پیش بینی سلامت روان براساس سبک زندگی و سرسختی روانشناختی در دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان ۴۰-۱۸سال مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور مشگین شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹بودند، که از این بین با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و باتوجه به جدول کرجسی -مورگان تعداد۲۵۰دانشجو انتخاب شدند و به صورت آنلاین به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. دادههای پژوهش به وسیله پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ(۱۹۷۲)، سبک زندگی میلر و اسمیت (۱۹۸۸) و سرسختی روانشناختی کوباسا (۱۹۸۲) جمع آوری شدند. در پایان دادهها با روش آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی گام به گام با کمک نرم افزارهای SPSS-۲۶ تحلیل شدند.یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بین سبک زندگی و سرسختی روانشناختی با سلامت روان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (۰۱/۰.(P< همچنین سبک زندگی و سرسختی روانشناختی ، سلامت روان دانشجویان را پیش بینی می کنند (۰۱/۰.(P< نتایج نشانگر اهمیت توجه به نقش سبک زندگی و سرسختی روانشناختی بر سلامت روان دانشجویان را می رساند، از این رو لازم است برنامه های آموزشی مناسبی برای ارتقای سلامت روان، سبک زندگی و سرسختی روانشناختی در دانشجویا ن در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، سبک زندگی ، سرسختی روانشناختی ، دانشجویان