پنج رهیافت بر مسئله یابی در یادگیری بر اساس آراء هایدگر در باب آموختن

آموختن ، به عنوان یک فرایند، مشعر بر مضامین و صیرورت های متطوری تصویر شده است . این نوشتار با مرجع قرار دادن تعریف هایدگر از آموختن ، به تفکیک واژگانی آن به عنوان گامهای لازمالاجرا در تکمیل فرایند آموختن و بررسی گفتمان و کارکرد هر گام، با هدف رهیافت بر ظرائفی که بالفعل یا بالقوه می تواند محل مناسبی برای طرح مسئله در باب چگونگی سلوک آموزنده و آموزاننده و اساسا روند حرکت خود آموختن باشد، پیش می رود. واژگان در این نوع تحلیل از دو حیث منظور نظر گردیدهاند؛ یکم به عنوان یک پدیده و دوم به عنوان جزیی که در ساختار یک فرایند در ارتباط با سایر پدیدهها قرار دارد. بر این اساس، پنج رهیافت بر مسئله یابی در یادگیری یا به تعبیر هایدگر آموختن ، با غور در پیام و حرکت اجزاء آموختن یعنی فعل و ترک فعل ، منبع صدور فعل و ترک فعل ، پاسخگویی ، ذاتیات و زمان، پدیدار و بیانشده است .

کلیدواژه ها:

آموختن ، فعل ، خود ، پاسخگویی ، ذاتیات ، زمان